vrijdag 17 oktober 2014

Facebook: "RESPECT voor de werknemers in de ZORG"


Aangezien tegenwoordig alles te doen is op Facebook kan Polsslag niet achterblijven. Een bestaande Facebookgroep waar we sowieso al systematisch berichten plaatsten, werd omgeturnd in "RESPECT voor de werknemers in de ZORG" gezien de drastische besparingen in de gezondheidszorg (2,6 miljard euro) en een aanval op de arbeidsvoorwaarden in de sector ( annualisering arbeidstijd, afbouw eindeloopbaanregelingen ...)

Een (bredere) groep leek ons democratischer dan een pagina aangezien hier niet enkel de redactie berichten kan plaatsen maar elk lid van de groep. Uiteraard hoeven we er niet bij te vermelden dat discriminerende uitingen, van welke aard ook, niet zullen getolereerd en dus meteen verwijderd worden.

woensdag 10 september 2014

Overzicht artikels en reportages staking ASZ

We kunnen gerust stellen dat de staking in het ASZ op maandag 8 september een groot succes was, zowel wat betreft mobilisatie als opvolging. Het operatiekwartier dicht, het magazijn ging voor de eerste keer in de actiegeschiedenis van het ASZ ook plat enz. De aanwezigheid op het stakingspiket was ook een indicatie van de actiebereidheid van het personeel: op het hoogtepunt bevonden er zich tussen de 70 en de 100 personeelsleden op de stakingspost. Er waren ook vakbondsafgevaardigden van andere bedrijven en sectoren uit solidariteit aanwezig. 

Het resultaat van de staking is een tijdelijke wapenstilstand tot 30 september om ruimte te bieden aan onderhandelingen (zie bericht BELGA onder)

Wij willen alvast de militanten feliciteren die een centrale rol speelden in de aanloop naar en de staking zelf. Een succesvolle staking in de ziekenhuissector is verre van evident en gezien het actie-palmares van het ASZ mogen we gerust stellen dat de syndicale delegatie én het personeel tot de meest strijdbare in België behoren en meteen ook een voorbeeldfunctie vervullen voor de volledige sector. Het is dan ook geen verrassing dat de redactie van Polsslag de situatie in het ASZ al sinds 2008 van dichtbij volgt.

Bericht BELGA 08/09/2014:


Staking ASZ Aalst - Akkoord tussen directie en vakbonden om alternatieve besparing uit te dokteren.

Directie en vakbonden bij het Algemeen Stedelijk Ziekenhuis in Aalst zullen tegen 30 september op zoek gaan naar alternatieve besparingsmogelijkheden om de tweede pensioenpijler voor hun personeel "maximaal" veilig te stellen. Dat zegt Dirk Van Himste (ACOD) en bevestigt de ziekenhuisdirectie na afloop van een Bijzonder Overlegcomité.
"Er is bereidheid van de directie en het bestuur om naar alternatieven te zoeken, er is bereidheid van ons om daaraan mee te werken", aldus Van Himste. Een geplande raad van bestuur op 16 september, om het besparingsplan goed te keuren, werd uitgesteld naar 30 september. "Er wordt gezocht naar andere modaliteiten om tot een beter aanvaard akkoord te komen, weliswaar met behoud van de initiële doelstelling", zegt ziekenhuiswoordvoerster Katleen Van Der Biest. Om de tweede pensioenpijler "maximaal veilig te stellen", moet dus elders 580.000 euro bespaard worden.
De vakbonden engageerden zich om tot die datum geen acties meer te voeren, tenminste als ze met de directie "on speaking terms" kunnen blijven. Daarnaast werd ook afgesproken dat er voor de 24 urenstaking maandag een minimumbezetting gegarandeerd wordt. De Aalsterse burgemeester Christoph D'Haese (N-VA) dreigde er anders mee om de gemeenlijke fase en/of het medisch interventieplan af te kondigen. "Eigenlijk heeft de directie nagelaten om een minimale dienstverlenging te garanderen, dit is niet iets voor de vakbonden", merkt Van Himste wel op. De actie loopt nog tot dinsdag 06.00 uur.

Volgende week vindt een eerste overleg plaats.

Reportage op VTM
Reportage op TV OOST
Reportage op kanaal Z
Artikel op DE REDACTIE.BE
Verslag op DE RODE DENDER waar je ook een archief terugvindt over de acties in het ASZ vanaf 2008
Verslag en foto's op socialisme.be
Artikel op HLN.BE REGIO
Voor een korte historiek van de vorige acties verwijzen we graag naar het solidariteitspamflet van Polsslag dat aan het piket werd uitgedeeld.

dinsdag 9 september 2014

Pamflet Polsslag bij staking ASZ

stakingspiket ASZ op 8/09/2014 (HLN.BE REGIO)
ZIEKENHUIZEN CONTINU ONDER VUUR DOOR BESPARINGSDRIFT

Dit is de tekst van ons pamflet in solidariteit met de actievoerders van het ASZ. Het is tevens  een eerste aanzet tot een artikelenreeks dat de komende weken op onze blog zal verschijnen.

De besparingstsunami werd op gang gebracht door de regering Di Rupo die voor miljarden in de gezondheidszorg snoeide o.a. door het verlagen van de beruchte groeinorm van het budget van 4,5 % naar achtereenvolgens 2% voor 2012 en 3% voor 2013 en 2014. Deze groeinorm is nodig om o.a. de stijgende kosten van vergrijzing op te vangen. De federale Zweedse coalitie in wording wil de groeinorm verder verlagen tot 1,5%.

Zorgnet Vlaanderen (de grootste werkgeverskoepel in de sector) raamt de jaarlijkse stijging van de vergrijzingskosten op 2,3%.  ‘Als de verwachte halvering eraan komt, komen de ziekenhuizen jaarlijks 1.500 jobs te kort’, zegt gedelegeerd bestuurder van Zorgnet, Peter Degadt. ‘Doordat de nodige omkadering zal ontbreken, zullen we per patiënt minder verpleegkundigen hebben.’

Verdere besparingen via de kaas­schaafmethode zullen dieper en dieper in het weefsel van de ziekenhuizen snijden. Op basis van een analyse van de financiële bilans beweert Santhea (werkgeverskoepel van Franstalige publieke en niet-confessionele privéziekenhuizen)  dat 25,6 % van de algemene ziekenhuizen in gevaar zijn en dat hun toekomst verre van verzekerd is.

Uiteraard moeten we de “alarmbellen” van de werkgevers in de juiste context plaatsen. De sluipende privatisering en commercialisering van de sector zorgt ervoor dat de winsten geprivatiseerd worden (o.a. richting aandeelhouders en artsen) De gemeenschap blijft dus opgescheept met de kosten … Een fundamentele hervorming van de gezondheidszorg dringt zich dan ook op om komaf te maken met de “melkkoefunctie van de zorg”, waarvoor uiteindelijk personeel en patiënten de rekening betalen.  Minister Onkelinx zette op het einde van haar mandaat een stappenplan in gang om de ziekenhuisfinanciering te hervormen. Of haar opvolger die draad verder gaat opnemen, is natuurlijk koffiedik kijken.

Bij de eerste besparingsgolf van Di Rupo  werd  op verschillende manieren gereageerd. De financieel gezonde ziekenhuizen hadden “nog wat vet over” om te gaan voor zogenaamde “slimme besparingen.” Dit betekent o.a.:  uitstellen van investeringen, organiseren van groepsaankopen met verschillende ziekenhuizen om de kosten te drukken, geen te grote haast maken met het vervangen van personeel enz.  Bij de ziekenhuizen die het water toen al aan de lippen stond, werd  wel degelijk overgegaan tot inkrimping van het personeelsbestand en andere maatregelen die het personeel rechtstreeks raakten. Bij een volgende “kaasschaaf” zouden sommige van deze ziekenhuizen wel eens kunnen verzuipen. Dat in dit geval “de politiek” zou ingrijpen, valt te betwijfelen, aangezien vooral de rechterzijde van mening is dat er tot 25% te veel ziekenhuis­bedden in België zijn … In de praktijk heeft er nu een “survival of the fittest” plaats in een sector waarbij de zuiver commerciële logica doorgetrokken wordt in wat ooit publieke dienstverlening was die voor iedereen toegankelijk moest zijn.

De specifieke situatie van de “hybride ziekenhuizen” in Vlaanderen.

Op de keper beschouwd is de publieke ziekenhuissector in Vlaanderen aan het uitdoven. Zo omschrijft werkgeversorganisatie ICURO (sinds 2010) zich als “vertegenwoordiger van de Vlaamse ziekenhuizen met publieke partners.” Het uitdoofscenario heeft ook betrekking op de betere arbeidsvoorwaarden die voorheen van toepassing waren in de publieke ziekenhuizen. Het ASZ is een schoolvoorbeeld hoe men die arbeidsvoorwaarden naar beneden toe wil nivelleren naar het niveau van de private sector. Sinds 2008 is er in het ASZ een continue aanval op die arbeidsvoorwaarden (zie kader) De specifieke structuur van het ziekenhuis maakt het de directie heel makkelijk om verschillende personeelsgroepen tegen elkaar op te zetten: de statutairen en contractuelen in het publieke gedeelte, de contractuelen bij MSSZ (beter gekend als “de VZW van de dokters”) Het groot aantal vakbonden actief op het terrein maakt ééngemaakte strijd er ook niet makkelijker op.

WAT TE DOEN?  
LESSEN TREKKEN UIT HET VERLEDEN!

De mobilisatiekracht van de witte woede werd ernstig ondergraven door het begin van de crisis in  2008. Deze werd door de regering als excuus gebruikt om komaf te maken met de traditie van meerjarige sociale akkoorden (4 à 5 jaar) in de federale sectoren van de gezondheidszorg. In de plaats kregen we een reeks van mini-akkoorden in de maag gesplitst. “Mini” slaat zowel op de duur van de akkoorden als op de inhoud. Eéngemaakte nationale acties met grote mobilisaties tegen de besparings­plannen bleven dan ook uit. Syndicale delegaties die geconfronteerd werden met ernstige besparingsmaatregelen in hun ziekenhuis mochten zelf hun boontjes doppen. De mobilisaties die wel doorgingen, beperkten zich meestal tot militantenconcentraties van enkele honderden voor de verlenging van bijvoorbeeld de cao’s voor brugpensioen. Er zal moeten gediscussieerd worden hoe we de dynamiek van de massale witte woedes van weleer terug op gang kunnen krijgen. In deze discussie, die zo breed mogelijk dient georganiseerd te worden, spelen basismilitanten een belangrijke rol aangezien zij de situatie op het terrein het beste kennen.

De rechtse regeringen in de steigers bereiden een ongeziene brutale aanval voor op alle groepen in de maatschappij!

De Zweedse coalities (zowel Vlaams als Federaal) willen komaf maken met alle zogenaamde taboes van de vakbonden: de index, het stakingsrecht, het brugpensioen … Tegelijkertijd doet men een aanval op alle groepen en sectoren in de maatschappij. Vorige regeringen pasten vooral de salamitechniek toe om onze sociale verworvenheden beetje bij beetje aan te vreten en speelden daarbij voorkeur verschillende groepen tegen elkaar uit. Denken we maar aan het generatiepact waar men de jongeren tegen de ouderen trachtte op te zetten.

Buiten de bedrijven  en de rijken die overladen worden met cadeau’s (verlaging van de sociale lasten met een kwart: van 33% naar 25%) gaat nu iedereen voor de bijl. Denken we maar aan de jongeren met de verhoging van de inschrijvings­gelden voor het onderwijs, de gepensioneerden en bejaarden, de socio-culturele sector die op water en brood wordt gezet, verdere besparingen in de gezondheidszorg, verhoging van de BTW van 21 naar 22 % en zo kunnen we wel even doorgaan … De enige manier om deze tsunami van sociale afbraak tot staan te brengen is een ééngemaakte massabeweging van alle groepen en sectoren in de maatschappij die moeten opdraaien voor de winsthonger van de bedrijven en de rijken. In principe kan zo een massabeweging maar één doel hebben: het ten val brengen van deze antisociale, rechtse regeringen. Met het bijschaven van de scherpe kantjes zijn we, gezien de ernst van de aanvallen, niets. Hiervoor kunnen we alleen maar rekenen op onze eigen kracht als werknemers en  jongeren, via onze organisaties (vakbonden, middenveld en consequent linkse partijen) en niet op de zogenaamde “progressieve oppositie­partijen” die in de feiten niet fundamenteel breken met het besparingsverhaal.

Ter herinnering: de voorbije acties in het ASZ …

In november 2008 had een eerste staking van drie dagen plaats tegen het verbreken van de belofte van de directie i.v.m. de vaste benoemingen. Meer dan 300 personeelsleden waren geslaagd voor een examen dat uitzicht gaf op zo een benoeming. In 2007 beloofde de directie dit uit te voeren maar uiteindelijk besliste ze om over te gaan tot het benoemen van in de veertig uitverkorenen (familie en entourage van politici en hogere kaders) waaronder minder dan de helft verpleegkundigen. De manier waarop er door de toenmalige burgemeester en politie, werd omgegaan  met het stakingsrecht was allesbehalve: personeelsleden werden 's ochtends vroeg door een politiecombi opgehaald (zonder bevel van de gouverneur!) en aan het ziekenhuis afgezet. Soms gebeurde dit op een brute wijze. In Wetteren plukte de politie doodleuk personeelsleden uit het stakingspiket om ze te dwingen aan het werk te gaan.

Op 5 maart 2009 begon een vervolgstaking die duurde tot 17 maart (meteen een stakingsrecord voor de sector) Men staakte tegen het afvoeren van de vaste benoeming, voor het stoppen van de sluipende privatisering en een oplossing voor de grote werkdruk. Deze staking ging ook gepaard met intimidaties van de directie tegenover individuele werknemers: “Uw C4 ligt al klaar …”

In maart en april 2009 volgden nog acties aan de Aalsterse gemeenteraad tegen de hardnekkige onwil van de directie om te onderhandelen. Niettemin werd de vaste benoeming uiteindelijk geschrapt en als troostprijs kwam er een tweede pensioen­pijler voor de contractuelen.

Op 21 juni 2011 legde een deel van het personeel opnieuw kort het werk neer. Steen des aanstoots was een extra premie van 9000 Euro die de directieleden zichzelf wilden toekennen. De bonus werd door de directie verdedigd met het argument dat ze minder verdienenden dan hun collega's in privéziekenhuizen. In totaal ging het over een bedrag van 63 000 Euro voor 7 directieleden. Op dinsdag 19 juli 2011 volgde nog een prikactie …


Anno 2014 wil men de tweede pensioenpijler voor de contractuelen terugschroeven en de werknemers drie halve dagen vakantie afpakken terwijl in het recente verleden er ook al vakantiedagen voor de bijl gingen.

Pamflet Polsslag in PDF