Vorming van syndicale netwerken in de gezondheidssector in Europa.

In heel Europa is er beweging in de gezondheidszorg, denken we maar aan de stakingen in de Scandinavische landen. Dit is ook niet te verwonderen: deze (meestal) publieke sector wordt steeds meer en meer in het vizier genomen door de neoliberale regeringen van sociale afbraak. Privatiseringen en besparingen staan overal op het menu terwijl de werknemers van de sector steeds meer onder druk komen te staan qua verloning, werkdruk... Overal hetzelfde verhaaltje eigenlijk.

Tegelijkertijd zien we ook hier en daar spontane tot formele netwerken van strijdbare delegees ontstaan: kennelijk komen de huidige officiële vakbondsapparaten en -structuren niet tegemoet aan de verwachtingen van deze kritische en meestal jongere militanten. Uiteraard wordt deze evolutie verder in de hand gewerkt door het 'democratiserende' effect van het internet. De 'stugge, gesloten hiërarchie' en de manier van werken van 'de vakbondsleiders' is niet meer van deze tijd en bijgevolg ontwikkelen er zich logischerwijze alternatieve organisatievormen die zowel binnen als buiten de vakbondsstructuren opereren.

Ondertussen blijkt dat 'Polsslag' broertjes (of zusjes?) heeft in Duitsland... 'Antiserum' met als ondertitel: "Krankenhauszeitung zur Vernetzung von Widerstand gegen Privatisierung, Stellenabbau, Lohnklau und Konkurrenzkampf." Buiten deze publicatie van het nationaal netwerk van strijdbare syndicalisten in de vakbond ver.di is er ook nog een specifieke ondernemingsuitgave in het grootste ziekenhuis van Duitsland, het universitair ziekenhuis Charité in Berlijn, 'Krankenhaus von unten' genaamd.

De deelwebsite waar je de nummers van Antiserum in PDF kan inkijken vind je hier. De uitgaven van Krankenhaus von unten vind je in PDF hier.

Twee artikels over de langdurige staking in het Charité ziekenhuis in september 2006 vind je hier:

Grootste ziekenhuis in Duitsland in staking juist voor verkiezingen

Solidariteitsboodschap van Belgische syndicalisten met de Charité-stakers

Geen geld voor werknemers in de gezondheidszorg? Fraude geschat op minimaal 220 miljoen euro per jaar.

Bij onderhandelingen of zelfs tijdens de uitvoering van (loon)akkoorden in de non-profit is er steeds de traditionele jacht op financiële middelen om de maatregelen te bekostigen. Denk maar aan het nodige kunst-en vliegwerk om het 'Project 600' te laten voortbestaan. Hiervoor werd er al de nodige financiering voor een periode van 14 maand en 10 dagen bij elkaar gesprokkeld. Een duwtje in de rug van de regering was echter nodig om dit probleem aan te pakken; wat zou er zonder de mobilisatie op 30 april gebeurd zijn?

Ondertussen is het al sinds 2002 geleden dat er in de federale sectoren nog een loonsverhoging (van 1%) werd doorgevoerd. Ondertussen heeft het ABVV al een schot voor de boeg gelost voor de onderhandelingen voor het IPA 2009-2010: een loonsverhoging van 10% verspreid over 2 jaar (dus 5% per jaar) om het verlies aan koopkracht te compenseren in de profitsectoren.

Terwijl moeten we het in de non-profit stellen tot 2010 met de apenootjes van de attractiviteitspremie en een zeer marginale verhoging van de extra-prestaties. Ons gezond verstand (en dat komt heus niet van bij Lijst Dedecker!) zegt ons dat we het geld moeten halen daar waar het zit.

In een artikel in De Morgen van 17 juni doet men een boekje open over de fraude in de gezondheidszorg. Hier worden alvast mooie bedragen genoemd die al heel wat (financiële) noden in onze sector zouden kunnen oplossen. Er zou naar schatting 1 procent van het budget van de ziekteverzekering op jaarbasis verloren gaan aan corruptie en fraude in de gezondheidszorg. Dat is ongeveer 220 miljoen euro of 8,8 miljard oude Belgische Frank per jaar. Dit is echter een zeer voorzichtige schatting die gebaseerd is op de extrapollatie van vaststellingen van officiële klachten tussen 2003 en 2007. In de andere Europese landen loopt het fraudepercentage op tussen 3 en 5% van het totaalbudget van de ziekteverzekering. Naar België vertaald zou dit concreet betekenen: tussen de 26,4 miljard BEF en 44 miljard BEF…

Jaarlijks worden er in België gemiddeld 1200 officiële klachten ingediend bij het RIZIV. Op jaarbasis recupereert het RIZIV ongeveer 5 miljoen euro bij 130 zorgverstrekkers die veroordeeld zijn wegens fraude of ernstige fouten: een peulschil dus.

De meest voorkomende vorm van fraude is het aanrekenen van prestaties die niet geleverd zijn. De medewerkers van Polsslag wijzen het systeem van de prestatiegeneeskunde aan als de grote schuldige. Dit systeem zet bijna automatisch aan tot fraude en overconsumptie aangezien het kinderspel is… Elke ziekenhuisverpleegkundige kan getuigen van de malversaties die dit systeem teweeg brengt: het gaat niet om uitzonderingen maar het is spijtig genoeg dagelijkse kost.

Het volledig uitbannen van de prestatiegeneeskunde zou heel wat geld uitsparen. Diegenen die voorstellen om het systeem te behouden maar er een grotere controle op uit te oefenen zitten er volgens ons compleet naast. Hoe gaat men in de praktijk zo een grotere controle uitoefenen: door dag en nacht bij elke arts een controle-arts te zetten? Het uitbannen van de prestatiegeneeskunde zou volgens ons ook een ‘democratiserend’ effect hebben op de gezondheidszorg. Nu gedragen veel artsen-specialisten zich als kleine feodale heren die amper rekening houden met de rest van het personeel. Het statuut van ‘gewone werknemer’ tussen al de rest zou hier alvast een verandering in de geesten kunnen teweegbrengen.

Oproep tot solidariteit: Petitie voor het herstel van de index in PC 218!

Het is niet enkel in de non-profit dat we opgezadeld zitten met snertakkoorden (2005-2010) wat betreft koopkracht. Het kan nog altijd slechter (jeetje) ... Wij roepen alvast op om onze collega's van paritair comité 218 te ondersteunen.
i

In het paritair comité 218 (meer dan 300.000 bedienden uit zo een 50.000 bedrijven vallen onder dit paritair comité) werd in 2006 een nieuwe regeling doorgevoerd voor de indexatie van de lonen. In plaats van onmiddellijk de prijsstijgingen te volgen, is er sindsdien nog slechts 1 indexatie per jaar, op het begin van het jaar. De forse prijsstijgingen die momenteel plaatsvinden, zorgen ervoor dat het indexcijfer al sterk is gestegen, maar de lonen van heel wat bedienden volgen niet.
i
Hierop is er een internetpetitie gelanceerd vanuit de vakbondsachterban die opkomt voor het afschaffen van de regel om slechts jaarlijks een indexatie door te voeren. Hieronder vind je de tekst van deze petitie en uiteraard vragen we u om niet te twijfelen en de bedienden van PC 218 te ondersteunen in hun strijd tegen een specifieke ondermijning van de index in hun sector.
i
de tekst van de petitie:
'Index en koopkracht: zij gaan samen!'
i
Tot en met 31/12/2005 werden de lonen binnen PC 218 geindexeerd telkens het viermaandelijkse gezondheidsindexcijfer van 2 opeenvolgende maanden de binnen het Paritair Comite vastgestelde spilindex had overschreden. De lonen werden dan altijd met 2 % verhoogd, en dit op de eerste dag van de daaropvolgende maand.

i

Sinds 1/1/2006 worden de lonen slechts 1 keer per jaar meer geindexeerd, en dit bij het begin van het jaar, in functie van de evolutie van het viermaandelijkse gemiddelde van de gezondheidsindexcijfers.

i
Dit nieuwe systeem zorgt er nu voor dat voor de werknemers binnen het PC 218, de koopkracht met de dag afneemt. En we zullen nog geruime tijd door die zure appel heen moeten bijten, want onze lonen zullen pas voor eerst op 1 januari 2009 terug geïndexeerd worden.

i

Daarom vragen wij aan de vakbonden dat zij bij de komende IPA-onderhandelingen 2009-2010 eisen dat men van het nieuwe indexsysteem afstapt, en het oude systeem herinvoert, zodat onze lonen terug sneller de prijsevolutie volgen.
i
Teken deze petitie op deze website.

Actieweek voor koopkracht en solidariteit: verslaggeving

Voor verslagen, interviews en fotoreportages van de provinciale acties verwijzen we graag naar de website socialisme.be

Cartoon: project 600

Cartoon: Project 600* meets Frank Millers '300' meets Peulengaleis...

(* Project 600, het opleidingsproject voor werknemers in de federale gezondheidszorg tot verpleegkundige, wordt voor het schooljaar 2008-2009 doorgestart met 200 fulltime equivalenten voor de private sector. Samen met 163 voltijdse equivalenten in de publieke sector komt het totaal op 363. Alvast een eerste resultaat van de betoging van 30 april)

cartoon: Sociale Maribel ... de eeuwige discussie...

Eerste resultaat van de betoging van 30 april: Verlenging 'project 600'

Het ‘Project 600’ is het opleidingsproject voor verpleegkundigen voorzien in het federale sociaal akkoord voor de gezondheidsdiensten van 1 maart 2000. Het biedt reeds verschillende jaren de mogelijkheid aan werknemers uit de sector om, met behoud van loon een opleiding te volgen van maximum 3 schooljaren tot gegradueerde (A1) of gebrevetteerde (A2) verpleegkundige. Dit bracht reeds 2150 extra-verpleegkundigen op en 300 zijn er nog in opleiding. Dit project dreigde te eindigen door geldgebrek wat concreet betekende dat voor het schooljaar 2008-2009 geen nieuwe generatie de studies zou kunnen aanvangen.

Echter na de betoging van 30 april heeft de federale regering de verlenging van het project voor 200 fulltime equivalenten in de private sector goedgekeurd. Samen met 163 voltijdse equivalenten voor de publieke sector komt het totaal op 363. Niet enkel de studiekost moet betaald worden maar ook de vervangende tewerkstelling. Een deel zal gefinancierd worden door niet gebruikte middelen van het Intersectoraal Fonds voor de Gezondheidsdiensten (IFG). Hiermee zou men 14 maand en 10 dagen gecoverd krijgen. De rest van de financiering moet nog uitgedokterd worden door het IFG, de Fondsen Sociale Maribel en de regering.

Enkele ernstige bedenkingen:
i

Geïnteresseerden hebben zeer weinig bedenktijd aangezien de deadline voor inschrijving reeds afloopt op 20 juni. Dit is zeer kort als je weet dat het bericht maar eind mei aan de sector gecommuniceerd werd en de geïnteresseerden de hort moeten opgaan om allerlei attesten te verzamelen (attest van de werkgever, attest van de schoolinstelling waar men de lessen wenst te volgen en uiteraard een inschrijvingsformulier). Dat 200 voltijdse plaatsen een peulschil is, hoeft ook geen uitleg. In de praktijk zal het om meer 'koppen' gaan aangezien de 200 uitgedrukt zijn in 'fulltime equivalenten' en dus door de inschrijving van deeltijdsen het aantal deelnemers kan oplopen. Maar het is alvast beter dan ‘noppes en een schouderklopje’.

Zonder het 'project 600' zou er ook geen sprake zijn van de nodige extra-instroming in de studies verpleegkunde. Als we bijvoorbeeld weten dat het AZ VUB in Jette alleen al op jaarbasis 120 nieuwe verpleegkundigen nodig heeft, is de rekening snel gemaakt. 120 staat gelijk aan een volledige generatie afgestudeerden van een 'gemiddelde' verpleegkundeschool.

i

Diegenen die in het project stappen mogen de impact hiervan op het privéleven niet onderschatten. Volgens de statistieken van de private sector haakt 26% van de geselecteerde kandidaten al af in het eerste of tweede trimester. Dus bezint eer ge begint... maar daar heb je dus niet veel tijd voor.

i
De nodige papieren kan je via onderstaande kernwoorden downloaden ( gewoon aanklikken)
i
1. Algemene informatie en de deelnemingsvoorwaarden
2. Inschrijvingsformulier
3. Nodige attesten

Info kan je ook terugvinden op wittewoede.be (website van LBC Non-Profit)