In een vorig artikel deden we een voorzichtige voorspelling wat betreft de uitslag van de stemming bij de achterban van de diverse vakbonden over het VIA-ontwerpakkoord. Voor diegenen die de sector-woordenschat niet verstaan: het Vlaams Intersectoraal Akkoord (VIA) is het sociaal akkoord voor de Vlaamse sectoren van de non/social profit dat over meerdere jaren loopt (4 of 5 jaar). Het blijkt dat onze inschatting vrij correct was.
Bij de ACLVB was de inkt nog niet droog van het ontwerpakkoord of het werd nog op dezelfde dag (23 september) goedgekeurd. Dat is misschien toe te schrijven aan de "mini-achterban"? De LBC (die in de sector zowel bedienden als arbeiders vertegenwoordigt) nam ruim de tijd om de ontwerptekst te wikken en te wegen. Op 14 oktober zette LBC uiteindelijk het licht op groen voor het onderhandelingsresultaat tijdens een Staten-Generaal.
BBTK organiseerde een gedecentraliseerde consultatie van de achterban per afdeling waar de nieuwe federaal secretaris van BBTK Social Profit, Jan-Piet Bauwens, persoonlijk het ontwerp kwam toelichten, aangevuld met de nodige anekdotes van tijdens de vermoeiende onderhandelingen. Op 20 oktober verzond BBTK een persbericht waarmee men de goedkeuring van het VIA ontwerp meedeelde.
Echter in tegenstelling met het ACV zijn bij het ABVV 2 vakbondscentrales van betekenis betrokken partij: de BBTK voor de bedienden en de Algemene Centrale (AC) voor de arbeiders. De AC heeft een stevige werking in de beschutte en sociale werkplaatsen en is in de sector (Vlaamse Social Profit) bij het ABVV majoritair.
De Algemene Centrale wijst het ontwerpakkoord terecht af omwille van 1 punt dat echter zwaar doorweegt: de discriminatie van de arbeiders tegenover de bedienden wat betreft de (bijna) 13de maand. Door een andere berekeningswijze komen de arbeiders maar aan 87% van een volwaardige 13de maand terwijl bij de bedienden dit ongeveer 94 à 95 % bedraagt. In het licht van de voortdurende discussie over de gelijkschakeling van het arbeiders-en bediendenstatuut is dit inderdaad op zijn zachtst eigenaardig te noemen.
De mening van de medewerkers van Polsslag over het VIA-akkoord schommelt tussen "onthouding" en een tegenstem. "Onthouding" omwille van het feit dat we van mening zijn dat binnen de gegeven context van crisis en besparingsdrift het onderste uit de kan lijkt gehaald te zijn. Een "tegenstem" omdat we akkoord zijn met de terechte kritiek van de arbeiders van het ABVV en allerhande wantoestanden in de sector ofwel onveranderd blijven (bijvoorbeeld de inslapende waak bij de opvoeders) ofwel de verbetering onvoldoende is tegenover de reële noden op de werkvloer (bijvoorbeeld wél extra personeel maar niet genoeg)
Een uitgebreide analyse van het VIA-akkoord door de medewerkers van Polsslag volgt nog. Hierbij zullen we ook meteen de link leggen met de federale sectoren (en vice versa)
We kunnen wel al meegeven dat indien er voor de federale sectoren een gelijkaardig akkoord kan worden afgesloten, we een gat in de lucht mogen springen. Echter met een budget van 300 miljoen Euro voor een federaal meerjarenakkoord gaan we niet ver springen als je weet dat de volledige eisenbundel van de vakbonden een slordige 1,2 ... miljard Euro kost.
Naschrift 11/11/2011
Ter verduidelijking: Bij het ACV zijn buiten de LBC (met een absoluut overwicht) in de Vlaamse sectoren ook nog 2 kleinere arbeiderscentrales betrokken partij: ACV-Bouw en Industrie en ACV Voeding en Diensten. Voor de federale sectoren worden zowel bedienden als arbeiders vertegenwoordigd door LBC.
Voor de volledigheid geven we hieronder de mededeling van de diverse vakbondscentrales weer over het al dan niet goedkeuren van het VIA-akkoord.
LBC-NVK non-profit keurt voorakkoord Vlaamse non-profit goed
"De militanten van LBC-NVK non-profit hebben het voorakkoord voor de Vlaamse non-profit met een grote meerderheid goedgekeurd. Twee weken geleden werd het voorakkoord op een staten-generaal in Leuven aan hen voorgesteld. De voorbije weken legde LBC-NVK non-profit het akkoord regionaal en in sectorale belangengroepen voor. Vrijdag 14 oktober, op een nieuwe staten-generaal in Elewijt, keurden de militanten van LBC-NVK non-profit het voorakkoord dan uiteindelijk goed. Het akkoord slaat op de werknemers uit de opvoedingsinstellingen, de gezinszorg, de beschutte en sociale werkplaatsen, de socio-culturele sector, de kinderopvang en de centra voor geestelijke gezondheidszorg."
Persbericht BBTK van 20/10/2011:
"VLAAMS AKKOORD SOCIAL PROFIT
De BBTK keurt nu ook het akkoord voor de bijna 150.000 werknemers van de Vlaamse Social Profit goed. Extra jobs, een opstap naar de dertiende maand en uitzicht op nieuwe afspraken over de manier waarop personeelsnormen zullen worden bepaald, trokken de BBTK over de streep.
Al lang vragen de werknemers uit de sector een volwaardige 13e maand. Dit akkoord voorziet een stapsgewijze verbetering om daar binnen vier jaar toe te komen. Ook al is het nog niet helemaal hetzelfde, het wordt vergelijkbaar met wat de meeste andere werknemers hebben.
Er komen ook 3000 banen bij in de sector. Dat is goed voor de tewerkstelling, de wachtlijsten én het huidig personeel. Ook het personeel lijdt onder personeelstekort. Iedereen die in de sector werkt weet dat het niet eenvoudig is om bijvoorbeeld vakantie op te nemen… Elke collega extra kan bovendien helpen om de werkdruk, die erg hoog ligt in de sector, wat menselijker te maken.
Over de personeelsnormen –de afspraken die omschrijven hoeveel personeel er in een bepaalde zorgcontext nodig is- zijn er ook afspraken voorzien. Dat is van belang, omdat ook de manier van financieren verandert.
Het akkoord heeft ook aandacht voor de toenemende commercialisering. Overleg is voorzien om te voorkomen dat een commerciële logica voorrang zal krijgen op de belangen van de patiënten en de werknemers, bijvoorbeeld regelgeving bij het besteden van opgestreken winsten.
Dat betekent niet dat alle probleempunten zijn opgelost. Een belangrijk item, dat we ook nog in de komende jaren op tafel zullen blijven brengen, is de manier waarop met ‘permanentie’ wordt omgegaan. Zo bestaat er ook thuispermanentie, waarbij de werknemer thuis paraat moet staan om in te springen. Er bestaan geen eenduidige regels rond deze praktijk. Alvast één punt om aan te werken, maar er zijn er nog."
28 oktober : Arbeiders Social Profit niet akkoord met een ongelijke behandeling!
"Als Algemene Centrale, de grootste fractie van het ABVV in de Vlaamse social profit , hebben we onze achterban geconsulteerd over het ontwerp van Vlaams Intersectoraal Akkoord. Het akkoord moet de loon- en arbeidsvoorwaarden voor meer dan 150.000 werknemers vastleggen tot 2015.
Globaal gezien evalueren onze vakbondsleden het ontwerp positief. Er worden belangrijke stappen gezet op het gebied van bijkomende jobs, opleiding en vorming, terugbetaling van verplaatsingskosten en koopkrachtverhoging. Maar….
Eén onderdeel van het ontwerp is ronduit onaanvaardbaar. De arbeiders in de beschutte en sociale werkplaatsen worden immers ongelijk behandeld bij de voorgestelde verhoging van de eindejaarpremie.
Voor alle werknemers in de Vlaamse social profit wordt de eindejaarpremie opgetrokken. Maar voor de arbeiders in de beschutte en sociale werkplaatsen wordt een nadelige berekeningsformule gebruikt. Zij krijgen daardoor minder dan de andere werknemers.
Voor alle duidelijkheid: het gaat hier over mensen met een beperking of met een moeilijke sociale achtergrond. Onze vakbondsleden vinden het bijzonder onrechtvaardig dat net zij een slechtere behandeling krijgen. Is het zo al niet erg genoeg dat zij in de meeste gevallen tegen een minimumloon moeten werken?
Zij krijgen maar 87% van een volwaardige eindejaarspremie, voor de andere werknemers uit de Vlaamse social profit is dat gemiddeld 95%.
Omwille van dit breekpunt zal de Algemene Centrale het ontwerp van intersectoraal akkoord niet goedkeuren.
We beraden ons verder over acties om de eis van de werknemers kracht bij te zetten. U hoort nog van ons."
Link naar mededeling van ACLVB Non-Profit