dinsdag 28 juni 2011
Nederland: besparingen in de GGZ
In Nederland windt men er minder doekjes om en hanteert men de botte besparingsbijl in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Nu woensdag heeft er in Den Haag een betoging plaats tegen deze besparingen. We verwijzen hiervoor naar een artikel op de Nederlandse website Socialistisch Alternatief: "Bezuinigingen GGZ: te gek voor woorden!"
De index: van vitaal belang voor de werknemers van de non/social profit

1. Algemene schets van de index
De automatische indexering van de lonen heeft niets te maken met loonsverhoging hoezeer het VBO en co dit ook herhaalt als een ware boeddhistische mantra. Het is de aanpassing van het loon aan de levensduurte om de koopkracht relatief op peil te houden. “Relatief” omdat de automatische indexering een correctiemechanisme is met een ingebouwde vertraging dat achterloopt op de reële prijsstijgingen.
Het is immers de gezondheidsindex die als basis dient voor de indexering van de lonen, de sociale uitkeringen en de huurprijzen. De gezondheidsindex is een index die gebaseerd is op een korf producten waar benzine, alcohol en tabak uitgelicht werden. De gezondheidsindex stijgt minder snel dan de index van de consumptieprijzen waardoor de indexering van de lonen en sociale uitkeringen wordt vertraagd. De slimme lezer heeft ook al door dat de index kan gemanipuleerd worden door de keuze van de producten in de indexkorf.
Nog een ander ‘leugentje’ is het feit dat België het enige land zou zijn waar de automatische indexering (nog) bestaat. Buiten België bestaat het systeem ook nog in Luxemburg, Malta en Cyprus.
2. De index en de crisis
Ondertussen heeft de financiële crisis en de draconische besparingsprogramma’s die er op volgden heel wat sociale ravage aangericht in tal van Europese landen. Ons indexsysteem in België heeft een massale verarming van de werkende bevolking tot hier toe voorkomen. En dát wil men nu net afschaffen. Een situatie zonder indexering wordt perfect weergegeven door de bovenstaande cartoon. Men zou gaan twijfelen aan de geestelijke gezondheid van de werkgevers en rechtse partijen of zou het dan toch waar zijn dat zij enkel geïnteresseerd zijn in de portefeuille van de rijken?
3. De index en de non/social profit
Het afschaffen van de automatische indexering van de lonen zou een complete ramp zijn voor onze sector en dit omwille van verschillende factoren.
Voor de federale sectoren van de non/social profit is onze laatste echte loonsverhoging (+ 1%) reeds meer dan 10 JAAR GELEDEN (2000). In onze sector wordt er met sociale akkoorden van 4 of 5 jaar gewerkt terwijl voor de privésectoren het zogenaamde IPA (interprofessioneel akkoord) het kader schetst voor de loon- en arbeidsvoorwaarden voor 2 jaar. Met andere woorden: om de 2 jaar kan men sneller op de bal spelen dan om de 5 jaar. Geen wonder dat de loonkloof (15%) tussen non/social profit en de profitsectoren amper wordt ingehaald.
Zo ook hebben de werknemers van onze sector minder drukkingsmiddelen om hun (loon)eisen kracht bij te zetten: de onderneming volledig lamleggen door een staking is bij ons in de ziekenhuizen, rusthuizen en dergelijke niet mogelijk. En uiteraard zitten we met het “dubbel karakter” van de sector: enerzijds zijn er de “directe werkgevers” maar anderzijds is er de regering die voor het bulk van de centen moet zorgen. Als die regering dan fors wil besparen …
Bij een afschaffing van de automatische indexering zouden de vakbonden in de sterke profitsectoren in theorie om de 2 jaar (IPA) voldoende looneisen kunnen stellen en afdwingen om de koopkracht tenminste te behouden. Maar dit is allesbehalve vanzelfsprekend voor de zwakkere sectoren zoals de non/social profit. En diegenen die afhankelijk zijn van sociale uitkeringen zijn dan zeker de dupe.
We kunnen gerust stellen dat de afschaffing van de automatische indexering in onze sector de werknemers tot de bedelstaf zou veroordelen. Vandaar zou het niet slecht zijn mocht de witte woede ook wat meer aandacht schenken aan de verdediging van de index.
Meer info:
Uitgebreid dossier op de website van het ABVV
Alle cijfers van de verschillende indexen en handige huurcalculator op website FOD Economie
donderdag 23 juni 2011
Personeel ASZ Aalst is woedend om directiebonus!

"Het management wordt al stevig verloond, maar zichzelf bedienen is een beetje de cultuur in Aalst"
(uit artikel Het Laatste Nieuws van 21 juni 2011: "ASZ-directie geeft zichzelf bonus.")
1. Eerst benoemt de directie zichzelf (de statutaire benoemingen bij het personeel zijn stopgezet wegens "te weinig geld", vandaar de vorige stakingen in het ASZ)
2. De directie heeft geen geld voor personeel, de helft van de diensten zijn onderbemand , zieke verpleegkundigen worden niet vervangen of worden vervangen door verzorgenden.
3. Het personeel is 4 dagen betaald sociaal verlof kwijt + de dagen verlof voor het bloedgeven.
4. De directie vindt dat ze te weinig verdient (in hun eigen woorden: "We zijn niet concurrentieel met de privéziekenhuizen") en geeft zichzelf een fikse opslag van 750 euro per maand.
Wordt ongetwijfeld vervolgd ...
Meer info:
* We verwijzen ook naar het vorige korte artikel op de Polsslag over de actie: FAX: werkonderbreking in het ASZ (Aalst)
* reportage op TV Oost
dinsdag 21 juni 2011
FAX: werkonderbreking in het ASZ (Aalst)

In totaal gaat het over een bedrag van 63 000 Euro dat verdeeld wordt over de 7 directieleden.
Op de redactie.be meldt men: "Ze (de vakbonden en personeel - redactie) vrezen dat de bonus ten koste zal gaan van nieuwe aanwervingen en het verminderen van de werkdruk. De socialistische vakbond ACOD zegt niets tegen de premie te hebben, maar wil dat minstens een deel ervan naar het personeel gaat. Daisy Van Gheit, voorzitter van het ASZ, benadrukt dat er nog niets beslist is. De raad van bestuur moet zich nog buigen over het voorstel."
dinsdag 14 juni 2011
Blog in verbouwing!
vrijdag 10 juni 2011
Geslaagde betoging 9 juni: (foto)verslagen en perspectieven

Met 16.000 betogers (volgens de politie) waren we in Brussel. De grootste betoging van de sociale sector sinds het indienen van de eisenbundel begin vorig jaar. De intersectorale solidariteit is groot.
Een sector met enkele honderdduizenden werknemers en nog meer sympathisanten bezit een grote kracht, de kracht van zijn aantal. Als die gebruikt wordt, zijn echte stappen vooruit een zeer reëel vooruitzicht. Alle werknemers betrekken in de strijd is allesbehalve evident. Daarom is het nodig dat er een duidelijk uitgewerkt actieplan opgesteld wordt. Om efficiënt te zijn, dient dit actieplan de subsectoren en vakbondsgrenzen te overstijgen en gepaard te gaan met een brede info- en solidariteitscampagne. De zomermaanden zijn ideaal voor intern en onderling overleg van de verschillende belangengroepen binnen de Non/Social Profit. Op die manier kan er in september een actieplan ingediend worden. Een plan dat (stakings)acties in ritme en omvang systematisch doet toenemen maar ook gedurende een relatief lange termijn kan aangehouden worden en slechts opgeheven wordt als er een aanvaardbaar voorstel uit de bus komt.
Federale sectoren: niets nieuws onder de zon…
Niemand kan ontkennen dat er nood is aan verdere acties. Na de betoging werd deze nood nogmaals bevestigd door de vakbondssecretarissen die verslag uitbrachten van de onderhandelingen met de bevoegde ministers. Deze week is er op federaal vlak twee keer een onderhoud geweest in Wetstraat 16. Met de ministers Onkelinx(PS, vicepremier en minister van sociale zaken en volksgezondheid in lopende zaken), Milquet (CDH, vicepremier en minister van werk en gelijke kansen in lopende zaken) en een medewerker van Leterme (CD&V en premier in lopende zaken). De vakbonden vernamen van hen het nieuws dat er in België geen federale regering is, maar dat er op dit moment een formateur is aangesteld en dat er dus een regering kan komen. Ze zijn daar blijkbaar niet om een grapje verlegen. De vakbonden kregen tevens de mededeling dat er geen onderhandelingen kunnen gestart worden, maar dat er wel een technische werkgroep opgesteld kan worden die deze onderhandelingen voorbereid. Als laatste werd er nog meegegeven dat er geen 2° mini-akkoord zal komen en dat de vakbonden een selectie moeten maken in hun eisen. Ook een grapje?
Vlaamse sectoren: de trein der traagheid ondanks einddatum onderhandelingen
Op Vlaams vlak is men al ongeveer een maand aan het onderhandelen, maar is er amper vooruitgang geboekt. Enkel over de functieclassificatie van de werknemers is er deftig gesproken. De 13° maand en andere loonvoorwaarden zijn slechts terloops aan bod gekomen, net als ‘decommercialisering’ en uitholling van de zorg, waarover de vakbonden een duidelijke standpunt van de regering willen horen. Kwaliteitsverhogende maatregelen zoals werkdruk verlagen en extra personeel zijn nog helemaal niet aan bod gekomen. Met nog vijf onderhandelingsrondes te gaan, zal het dan ook heel nipt worden om een degelijk voorakkoord rond te krijgen tegen 29 juni, einddatum voor de onderhandelingen. De vakbondsleiding voorspelt dan ook een negatieve evaluatie door de achterban, daar het vooruitzicht op een aanvaardbaar akkoord eerder mager is.
Op Vlaams en federaal vlak zal het dus hoogstwaarschijnlijk ‘overzomeren’ worden. Daarom roepen we nu al op voor een breed intern en onderling overleg tussen de verschillende belangengroepen binnen de Non/Social Profit.
Goede zorg en welzijn zijn een enorm belangrijk onderdeel van de samenleving, maar zijn binnen de huidige kapitalistische logica erg moeilijk te verwezenlijken, laat staan te behouden wat er al is. Daarom is het nodig dat, naast de inwilliging van de syndicale eisen, de strijd van de Witte Woede een verlengstuk krijgt in een politieke strijd voor een kosteloze gezondheidsdienst in publieke handen, waar elke vorm van privé-inmenging gebannen wordt. Een dergelijke gezondheidsdienst kan echter slechts bestaan als het onder controle staat van de bevolking. Wat dan weer de roep naar een nieuwe linkse arbeiderspartij naar voor schuift. In afwachting van een dergelijke partij blijven we met Polsslag strijdsyndicalisten en militanten uit de sector verzamelen, over de vakbondsgrenzen heen, om op een kritische manier druk te zetten op de vakbonden om de strijd niet te laten doodbloeden, maar verder uit te bouwen.
Links naar (foto)verslagen op andere websites:
* pagina met verslagen, foto's en filmpjes op wittewoede.be (website LBC Non-Profit)
* fotoreportage 1 op socialisme.be
* fotoreportage 2 op socialisme.be
* verslag en foto's op dewereldmorgen.be
* fotoreportage SETCa-FGTB CHIREC
* fotoreportage ABVV De Branding
* fotospecial Nieuwsblad.be