woensdag 26 november 2008

Rode Kruis: protest tegen ontslag delegee

Afgelopen vrijdag (21/11/08) was er opnieuw een protestactie naar aanleiding van het ontslag van een delegee bij het Rode Kruis in Sint-Niklaas. De delegee verzette zich tegen de afbouw van de arbeidsvoorwaarden. Met een drogreden werd hij aan de deur gezet. In eerste aanleg werd de delegee in het gelijk gesteld, in hoger beroep erkende het hof nu de dringendheid van het ontslag, maar wil het verder onderzoek naar de reden van ontslag.
.
Interview overgenomen van socialisme.be
.
De directie beweerde dat de delegee meermaals te laat op het werk aankwam. Dat is echter moeilijk te controleren en het hof heeft nu een getuigenverhoor bevolen om dit te onderzoeken. De betrokkene zelf werd alvast nooit op de hoogte gebracht van klachten over het vermeende laatkomen. Zijn collega’s spreken dit overigens ook tegen.
.
Aan het Arbeidshof in Gent werd vrijdag een actie gevoerd door collega’s en syndicalisten die de ontslagen delegee een hart onder de riem kwamen steken. Ook LSP was aanwezig en sprak er met de ontslagen delegee.
.
Ben je al lang afgevaardigde?
“Bij de laatste verkiezingen werd ik als plaatsvervanger verkozen maar ik ben al langer actief als militant.”
.
Zijn er precedenten van delegees die ontslagen werden bij het Rode Kruis?
“Er zijn inderdaad al verschillende mensen ontslaan omdat ze niet akkoord gingen met de gevoerde politiek. Bij mijn ontslag kreeg ik heel wat steun van zowat iedereen op mijn dienst. Ook bij het ziekenhuispersoneel, artsen en omliggende korpsen was de verslagenheid groot. Een week na mijn ontslag volgde het ontslag van een andere werknemer, waardoor er nu wel wat meer mensen gesyndiceerd zijn. Twee jaar geleden werd er reeds iemand ontslagen en toen volgde ook de dreiging die men dit jaar uiteindelijk uitvoerde: “Jurgen en Manuel zullen wel volgen...”
.
“Door de centralisatie binnen het Rode Kruis zijn we beter op de hoogte van wat er in het Rode Kruis zoal gebeurt, er is immers een overlapping van waar mensen werken. Daardoor beginnen mensen sneller met elkaar te praten en verspreidt zo’n nieuws zich sneller omdat we door de hervormingen over verschillende steden verspreid zitten.”
.
Zijn er eerst verplichte verwittigingen gebeurd zoals in veel CAO’s is vastgelegd?
“Neen, er was geen enkele verwittiging. Ik was vier keer te laat gekomen, zeggen zij, en lag buiten. Ik was in het verleden al eens naar de hoofdzetel te Mechelen moeten gaan voor een gesprek met de directie en toen hadden ze reeds een poging genomen om me te ontslaan, maar dat is toen niet gelukt omdat ik bewijzen had die hun stelling weerlegden.
.
“Er is het samengaan van de spoedgevallen in Sint-Niklaas en Temse. De verpleging van Sint-Niklaas moet mee in Temse functioneren en ook de ambulanciers moesten mee. De gesprekken over een fusie van de Dienst 100 zijn al langer bezig. Op een bepaald ogenblik hoorde ik zelfs van burgemeester Willockx dat de dienst 100 volledig door de stad zou worden gedaan. Daarop vroeg ik natuurlijk of het personeel van het Rode Kruis, dat de helft van deze permanentiedienst uitvoert, mee zou worden overgenomen. De directie van het Rode Kruis kwam later te weten dat ik deze vraag had gesteld en was daar niet mee gediend.”
.
Als de feiten niet kloppen, wat zeggen de zogenaamde “getuigen” dan?
“De twee getuigen zijn mensen van de directie van het Rode Kruis zelf. We hebben geen elektronisch registratiesysteem voor het binnenkomen, dus moet men wel steunen op mensen die me 'niet hebben gezien', maar waarvan er wel geen enkele van mijn eigen dienst komt. Aangezien ik altijd de uren heb opgeschreven die ik werkte, en ik dus nooit iets verkeerd gedaan heb, is het wel opmerkelijk dat ik, noch iemand van mijn collega’s of het ziekenhuispersoneel nooit een controle gemerkt heb, of nooit een telefoon van de directie louter om te zien of ik er was.”
.
Van wanneer dateren de vier keer dat je te laat zou zijn gekomen?
“Het dateert van april en het laatste feit van 30 mei. De zaak kwam reeds voor de arbeidsrechtbank en daar werd de eis van de directie verworpen. Er was geen dringendheid geboden, verder onderzoek was ook niet noodzakelijk. De feiten waren ten eerste niet grondig genoeg voor een ontslag om dringende redenen. Ten tweede was het feit dat het nooit naar me toe is gecommuniceerd en ik dus niet direct op het matje geroepen ben een uiting van het niet dringende karakter en het lakse karakter van de directie zelf. In de meeste CAO’s is men verplicht bijvoorbeeld eerst een verwittiging te uitten, mij heeft men direct ontslaan. Op dit moment heb ik recht op stempelgeld en een bijpassing. Als de directie de rechtzaak wint, wordt ik geschorst door de RVA en eist men de gerechtskosten.”
.
Is de dienst 100 reeds overgenomen door de stad?
"Het is een samenwerkingsproject geworden waarbij de eindverantwoordelijkheid bij de stad Sint-Niklaas ligt en de operationele dagelijkse leiding bij het Rode Kruis. Er werd ook vastgelegd dat er steeds 11 beroepsambulanciers voor de stad zouden werken. Een half jaar geleden waren daar vacatures voor. Er werken 8 beroepskrachten bij het Rode Kruis , 6 daarvan hebben meegedaan met dat examen. In de jury zat een verantwoordelijke van het Rode Kruis, die expliciet zou gevraagd hebben om niemand van het Rode Kruis in dienst te nemen...”
.
Wat zijn de gevolgen van de hervormingen die voor je ontslag werden doorgevoerd?
“Door het feit dat twee diensten (stadsdienst en Rode Kruis) werden samengevoegd moesten we overschakelen op een 12-urensysteem. Met het Rode Kruis werken we eigenlijk in onderaanneming, en hangt het bijgevolg altijd af van het onderhandelde contract. Door het apart onderhandelen zitten we nu met een situatie dat twee werknemers die exact hetzelfde werk verrichten een loonverschil kennen van zo’n 400 euro netto/maand en andere arbeidsvoorwaarden. Wij hebben zo’n zaken altijd resoluut geweigerd en geijverd opdat hetzelfde werk hetzelfde uitbetaald krijgt en dit niet afhankelijk is van de werkgever. Wij wilden niet starten aan de nieuwe voorwaarden zonder een gelijkschakeling. Zo’n zaken moeten ook op een ondernemingsraad bediscussieerd worden."
.
“De uurroosters geven ook problemen. Zo zijn er mensen die bijvoorbeeld de ene dag in een shift in een ziekenhuis werken en de volgende dag in een ander ziekenhuis als vrijwilliger. Ik heb het vroeger nog mee gemaakt dat ik op vrijdagavond begon en pas op maandagochtend had gedaan. In ons land draait een groot deel van de hulpverlening op vrijwilligersdiensten, mensen die er zoveel voor over hebben dat ze zelfs zonder loon werken. En dan wordt wie een grote mond heeft nog eens hard aangepakt ook.”
.
Zijn er veranderingen doorgevoerd na je ontslag?
“Kort na mijn ontslag, binnen de 14 dagen, hebben ze zowat alles doorgevoerd wat wij hadden tegengehouden. Een week na mijn ontslag hebben ze ten eerste al een andere werknemer ontslaan. Het verzet werd gebroken en de overgebleven (ex-)collega’s hadden natuurlijk ook schrik om hun mond open te doen.
.
"We werken 12 uur en worden er 11 betaald. Weekendwerk en nachtwerk worden allemaal forfaitair betaald. Zondagen en feestdagen ook,” zegt een collega van de ontslagen delegee ons.
.
“De maatregelen werden doorgevoerd zonder te zijn goedgekeurd op de ondernemingsraad, dus zonder enig overleg. Wat betreft de uurroosters hadden ze een heel onrealistisch voorstel gedaan dat totaal geen rekening houdt met het aantal uren. Op basis van de nieuwe voorwaarden hebben we uiteindelijk zelf een voorstel gedaan aan de personeelsdienst dat uiteindelijk aanvaard werd. Protest is moeilijk, gezien het feit dat er al twee ontslagen gevallen zijn en dus duidelijk is hoe ver ze gaan.”
.
Ander artikel op de website van ABVV Oost-Vlaanderen: