Brancardiers van Brugmann-ziekenhuis staakten op 7 september

Na een maandenlange voorbereiding gingen op dinsdag 7 september de brancardiers van het Brusselse Brugmann-ziekenhuis in staking. Ze staakten een dag om te protesteren tegen de ondermijning van hun arbeidsvoorwaarden en om hun eisen te ondersteunen. Een centrale eis is deze van vier bijkomende VTE’s (Voltijdse equivalenten) zodat het werk op een correcte wijze kan worden uitgevoerd. Daarnaast waren er eisen met betrekking tot het materiaal, de infrastructuur,…

De werklast is groter geworden en dit vormt een belangrijk probleem op een ogenblik dat de publieke ziekenhuizen in het Brusselse algemeen worden geconfronteerd met een rampzalige situatie. De activiteiten zijn steeds maar blijven toenemen, terwijl er geen extra personeel bij kwam (*).

Dit probleem beperkt zich niet enkel tot de brancardiers op het ziekentransport. Dit is een probleem bij alle diensten. De strijd van de brancardiers is daarom slechts een eerste stap en mag niet geïsoleerd blijven als we tot overwinningen willen komen. Dat was een centrale boodschap tijdens de staking van de brancardiers op 7 september. Er was een piket met een 15-tal aanwezigen en deze groep trok door het hele ziekenhuis naar de verschillende diensten om de strijd van de brancardiers uit te leggen en de steun van het personeel te vragen. Deze eerste stap was positief en toonde de bestaande vastberadenheid van de brancardiers, ook al probeerde de directie de actie te saboteren door het werk van de brancardiers te laten overnemen door andere personeelsgroepen.

De directie had een ontmoeting met de stakers om naar de eisen te luisteren. Er werd op alle eisen toegegeven, met uitzondering van de 4 VTE’s. Er werd een deadline opgesteld voor 6 oktober, tegen die datum wordt een interne studie verricht. De stakers hielden een vergadering over deze voorstellen en beslisten om de staking op te schorten tot 6 oktober om op die datum opnieuw in staking te gaan indien de eis van bijkomend personeel niet in overweging wordt genomen.

Dit was een eerste keer dat de brancardiers hun kracht toonden in actie. Ze zullen zich klaar houden om indien nodig verdere acties te ondernemen. Hun strijd is in feite deze van alle personeel van de gezondheidssector. Die worden allemaal geconfronteerd met aanvallen op hun arbeidsvoorwaarden en op de zorgverstrekking aan de patiënten. Enkel strijd loont!

(*) Le Soir schreef in 2009 nog: “In 2007 werd met 587.000 patiënten de kaap van een half miljoen overschreden. Er waren twee keer zoveel consultaties als in 1997. De dagverblijven nemen eveneens toe, van 42.000 tot meer dan 51.000 van 2005 tot 2007.”