Ruim 6000 werknemers uit de Vlaamse Non/Social-Profit trokken op vrijdag 19 november door Brussel, van het Noordstation naar het Martelarenplein. Het ging om een zeer gevarieerde groep die ondersteund werd door delegaties uit o.a. ook federale sectoren. Duidelijk aanwezig waren de beschutte werkplaatsen en de socio-culturele sector, twee sectoren die het hardst getroffen worden door de besparingsgolf. Ook medewerkers van Polsslag en militanten van LSP waren zeer duidelijk aanwezig en verdeelden samen een 1000tal exemplaren van de Polsslagkatern die speciaal voor deze betoging geschreven werd.
Op het Martelarenplein kwam het even tot een partijtje eieren en groene dozen gooien, maar verder verliep alles rustig. Naast de zang en dansnummers, die er op non-profitacties steeds bijhoren, waren er ook meerdere sprekers. De toespraken bleven niet beperkt tot een opsomming van de problemen binnen de sector. Ze gingen verder en verwezen naar structurele problemen die aangepakt moeten worden om tot een oplossing te kunnen komen binnen de non-profit. Zo werd er onder meer ingegaan op de cadeaus aan de bedrijven en financiële sector. De notionele interestaftrek werd zwaar in vraag gesteld en het feit dat België het enige West-Europese land is waar geen belasting is voor hoge vermogens.
Voor deze betoging was de Vlaamse regering al duidelijk, er is geen geld voor extra loon- en arbeidsvoorwaarden in de non-profit. Deze uitspraak is geen verassing. De Vlaamse ondernemers en Vlaamse politici hebben een gelijkaardige strategie naar de arbeidsmark toe. Geld halen waar het niet zit en cadeaus uitdelen aan de bedrijven, dat is de huidige politiek. Binnen de Vlaamse regering is het niet verwonderlijk met de voornaamste bevoegdheden die liggen bij Kris Peeters (CD&V en ex-Unizo) en Philippe Muyters (N-VA en ex-Voka). Laat het ook duidelijk zijn dat het regionaliseren van het werkgelegenheidsbeleid niet gauw zal leiden tot een stortvloed aan maatregelen die de positie van de werknemers binnen de non-profit, en daarbuiten, zullen verbeteren.
Het was Kris Peeters die in naam van de Vlaamse regering een afvaardiging van de bonden wilde ontvangen. Hij had een voorstel klaar en verklaarde zich bereid om onderhandelingen te starten. Hopelijk is dit niet dezelfde bereidheid als in september, toen het bij een verkennende vergadering bleef. Het voorstel van Peeters is een vijfjarenplan dat opgedeeld is in twee fasen. In een eerste fase van twee jaar wil hij de “kwalitatieve aspecten” bespreken en dit per sector en per bevoegde minister. Hij voegde er aan toe dat het wel binnen de bestaande budgetten moest blijven. In een tweede fase, van 2013 tot 2015, kunnen er andere elementen aan bod komen. Het hele voorstel toont nog maar eens de gebruikelijke strategie van verdeel-en-heers en van op-de-lange-baan-schuiven. De onderhandeling van de tweede fase start in 2013. Vanaf dan kunnen er eisen als koopkrachtverhoging, extra jobs, werkbaar werk en andere aan bod komen. Deze datum is niet zomaar gekozen, het is net voor de verkiezingen van 2014. Hierdoor kunnen alle hete appels doorgeschoven worden naar de volgende legislatuur. Met een voorspelbaar resultaat: de non-profit kan extra middelen op zijn buik schrijven.
Aan de vakbonden is gevraagd om tegen volgende week vrijdag een antwoord klaar te hebben. Voor LSP en de medewerkers van Polsslag is het antwoord nu al duidelijk: NEE, niet akkoord. Opgesplitste onderhandelingen over kwalitatieve aspecten (1° fase van het voorstel) moeten sowieso gepaard gaan met onderhandelingen over extra jobs, nieuwe opvangnormen en nieuwe functieclassificatie. De onderhandelingen moeten onmiddellijk gestart worden en dit met de volledige witte woede. Er moet een duidelijk vijfjarenplan komen met concrete toezeggingen. Moeilijkheden zijn te verwachten en daarom hebben de vakbonden vandaag al besloten om de provinciale acties van volgende week gewoon door te laten gaan. Woensdag wordt er verzameld in Limburg, donderdag in Antwerpen en vrijdag in Vlaams-Brabant en Brussel.
Politieke antwoorden hoeven de werknemers en gebruikersverenigingen van de non-profit niet te verwachten van de traditionele partijen, ook niet van de “officiële” linkerzijde. De standpunten van CD&V en N-VA zijn reeds duidelijk. VLD kwam in het verleden al naar buiten met het minimaliseren van de wachtlijsten door de zwaarte ervan toe te schrijven aan ‘oneigenlijke gehandicapten’ die op de wachtlijsten zouden staan (uitspraak van ex-VLD voorzitter Somers). Toen bijgetreden door de toenmalige Vlaams minister van welzijn Byttebier (GROEN!). SP.a liet in het verleden bij monde van Van den Bosche al verstaan dat het niet wil onderhandelen met een sector in staking. Vandenbroucke (SP.a) voerde, met de steun van Vervotte (CD&V), een loonstop door binnen het onderwijs en de non-profit. Van het Vlaams Belang moet de sector ook geen steun verwachten. Onderhandelen met vakbonden is voor hen zedenschennis en vertegenwoordigers van personen met een beperking vinden zij sowieso al te links.
De partijen die op de betoging aanwezig waren, bleven doorgaans erg vaag. GROEN! riep op om te investeren in een warm Vlaanderen, zonder daar verder een invulling over te geven. PVDA stelde zeer terecht dat de huidige regering de voorrang geeft aan hun vrienden bankiers en de patroons. Spijtig genoeg kwamen ze niet verder dan de eis van een vermogensbelasting en een verwijzing naar hetgrotegeld.be.
LSP had in haar maandblad en via de Polsslagkatern een duidelijke analyse en een onderbouwd dossier. In de Polsslag werd duidelijk naar voor gebracht dat er nood is aan een brede linkse arbeiderspartij. Enkel een dergelijke partij zal opkomen voor de noden en behoeften van de werknemers, de gebruikers en andere belangengroepen binnen de non-profit. Zo’n partij zal groeien uit de basis van de vakbonden en zich niet beperken tot het sociaal begeleiden van herstructureringen en besparingen, maar vechten tegen de sociale afbraak en zich verzetten tegen iedere vorm van verdeling onder de werknemers. De militanten rond Polsslag willen aan zo’n nieuwe linkse arbeiderspartij meebouwen en versterken intussen de strijd door zich te organiseren.
FOTOREPORTAGES:
reportage op socialisme.be 1
reportage op socialisme.be 2
reportage dewereldmorgen.be 1
reportage dewereldmorgen.be 2
reportage op fov.be
reportage op Algemene Centrale Oost-Vlaanderen
reportage op LBC-NVK
