donderdag 18 november 2010

"Wat we in Vlaanderen doen, doen we beter?" BESPAREN en UITVERKOPEN!

Uittreksel uit de Polsslagkatern van 19 november, andere elementen uit dit pamflet verschenen eerder al op deze blogspot. PDF van het volledige pamflet

Minister Muyters (NVA): de leerling-tovenaar van VOKA

Iedereen weet ondertussen dat Muyters een waar rekenwonder is. Hij is echter ook een vat vol ideeën! Deze zomer kreeg onze Einstein de Vlaamse aanmoedigingspremies in het vizier. Deze premies worden gebruikt om het inkomen bij tijdskrediet aan te vullen. Als onbewuste aanhanger van de actieve welvaartstaat heeft hij het niet zo zeer voor mensen die zorgen voor zieke familieleden en hier een uitkering voor krijgen. “Profitariaat van het zuiverste water” en daar wil elke rechtgeaarde NVA’er komaf mee maken! Echter na fel vakbondsprotest mocht Muyters inbinden.

Met de opleidingscheques haalde hij echter zijn slag thuis. Voortaan zijn deze enkel nog geldig als het zin heeft voor het werk. “Arbeit macht frei” lijkt de leuze in VOKA-Vlaanderenen én algemene vorming is van geen tel! Dit zorgt alvast voor een besparing van 650.000 euro.

Onder het motto “de aanhouder wint” wou hij ook komaf maken met de extra 30 miljoen euro voor de noodzakelijke uitbreiding van de gehandicaptensector.

Dertig miljoen lijkt veel maar is eerder een druppel op een hete plaat als je het vergelijkt met de reële noden. Om de huidige wachtlijsten voor personen met een handicap weg te werken is veel meer nodig: 656 miljoen €. Meer dan 25.000 personen met een handicap staan vandaag op een wachtlijst. Vandeurzen heeft het “ambitieuze” plan er voor te zorgen dat tegen 2020 personen met een zware handicap zorgzekerheid hebben. Dat betekent voor velen: nog 10 jaar wachten! Voor personen met een lichtere handicap is er helemaal geen perspectief om ooit een deftige oplossing te krijgen. Wanneer deze mensen Vandeurzen hierop attent maken in het radioprogramma Peters en Pichal doet hij niks anders dan zich boos maken op hen: zwijgen en wachten is de boodschap!

Eén detail had Muyters echter over het hoofd gezien: het regeerakkoord. Met tegenzin moest hij zijn besparingshakbijl even laten rusten. Men zou bijna denken dat na het “De Wever effect” tijdens de laatste federale verkiezingen de NVA in Vlaanderen een opstoot van ‘revisionisme’ krijgt.

De minister had echter al heel snel een ander slachtoffer op het oog: het volwassenenonderwijs in de volkshogescholen van vormingplus. Een besparing van 25% op de werkingsmiddelen, daar krijgt elke ‘crisismanager’ het water van in de mond. Vanaf volgend jaar zal men het daar met 2 miljoen euro minder moeten doen. Concreet betekent dit dat een kleine 50 voltijdse jobs dreigen ophouden te bestaan.

Recent toverde Muyters nog een ander aardigheidje uit zijn hoge hoed. Wat dacht je van beleggen in een rusthuis, school of tramlijn in het kader van PPS (publiek - private samenwerking)? Concreet zouden die beursgenoteerde obligaties genieten van een overheidswaarborg, zodat het risico voor privé-investeerders fors afneemt en het voor hen een 'veilige en aantrekkelijke langetermijninvestering' vormt. Klinkt mooi maar in de praktijk betekent dit zeer bondig: commercialisering of vermarkting van de publieke sector en dus ‘take the money and run’ voor de investeerders terwijl de bevolking naar kwaliteitsvolle dienstverlening kan fluiten.

Wil de Vlaamse regering de Non-Profit een broodje aap aansmeren ?

Ondanks het feit dat er op federaal vlak een regering van lopende zaken is, werd er toch een “mini-overbruggingsakkoord” voor 2011 gesloten met de vakbonden in de gezondheidszorg. Minister Onkelinx zorgt voor o.a. een duizendtal nieuwe voltijdse banen én de beruchte groeinorm van 4,5% wordt voor 2011 vastgelegd. Met de NVA in een toekomstige federale regering zal men die groeinorm niet 1 keer maar twee keer op de buik mogen schrijven.

Ondertussen zwijgt de Vlaamse regering als vermoord als het gaat over onderhandelingen voor een nieuw meerjarenakkoord van de Vlaamse sectoren van de Non-Profit. Men zou met al die besparingsheisa bijna vergeten dat de SP.a ook in die regering zit, maar aan die kant blijft het opvallend stil … In februari werd het eisenplatform van het gemeenschappelijk vakbondsfront plechtig overhandigd en sindsdien … is het daar in de praktijk ook bij gebleven. Even was er een sprankeltje hoop met het vastleggen van enkele vergaderdata in september maar die werden al even snel eenzijdig door de Vlaamse regering afgelast. Het is ook tekenend dat de regering in haar begroting NIETS voorzien heeft voor het nieuw akkoord met de Non-Profit. Er woedt als het ware een koude oorlog tegen de werknemers van de sector en hun vakbonden. Is dit een voorsmaakje van een onafhankelijk Vlaanderen? Dit lijkt ons eerder een stap van 100 jaar terug in de tijd in plaats van vooruit.

Joke Schauvliege (CD&V): de gewillige partner in besparingen.

Het was even slikken voor de socio-culturele sector toen minister Schauvliege haar plannen uit de doeken deed. Het sociaal-cultureel vormingswerk voor volwassenen deelt hard in de klappen. De vormingplus centra, de milieu- en natuurbewegingen en andere sociaal-culturele bewegingen krijgen een inkrimping tot 25% van hun werkingsmiddelen voorgeschoteld. Een Vlaanderen met een onthoofd ‘middenveld’ is zowaar de natte droom van de NVA en bij uitbreiding van alle partijen in de Vlaamse regering om hun neoliberale agenda ongestoord uit te voeren.

Gelukkig zijn de vakbonden niet zo afhankelijk van overheidssubsidies … en met deze boutade leggen we direct de Achilleshiel van het sociaal-cultureel werk bloot. In het verleden waren de volkshogescholen eerder een kritische beweging. De voorbije 10 jaar zijn ze echter meer en meer geëvolueerd naar het “verkopen” van vorming en is men logischerwijze elkaar beginnen beconcurreren waardoor deze verenigingen fundamenteel van karakter zijn veranderd. Bij vele bewegingen zijn de overheidssubsidies én de werknemers die er mee betaald worden het enige overlevingsmiddel. De noodzaak van onafhankelijkheid van overheidssubsidies voor het middenveld wordt nu pijnlijk duidelijk. Het zal er op aankomen om terug aan de basis onafhankelijke en kritische actieve ledenbewegingen van mensen en vrijwilligers op te zetten, wil men in de toekomst niet de mond gesnoerd of eenvoudig geëlimineerd worden door het toedraaien van de subsidiekraan.

Het lijkt ons trouwens ook niet toevallig dat de regering de welwillendheid van de sector om aanvankelijk mee te gaan in de besparingen van 2%, opgevat heeft als een teken van zwakte en dan maar de grovere besparingsborstels heeft bovengehaald. Een meer strijdbare houding (een principiële weigering om in te leveren) van in het begin, had waarschijnlijk de arrogantie van de regering minder zuurstof gegeven. De goedgelovigheid in de regering zal waarschijnlijk een accident de parcours geweest zijn. Ondertussen heeft o.a. de Federatie van Organisaties voor Volksontwikkelingswerk (FOV) zich herpakt en organiseert ze samen met de vakbonden het verzet tegen de besparingshysterie.

ontslagen en het dreigend gemorrel van Muyters aan het DAC-statuut, zal daar ook niet echt bij helpen. En dat het hier niet om de spreekwoordelijk 5 man en een paardenkop gaat, kunnen we lezen op de website van de FOV: “225.000 vrijwilligers die gemiddeld 5 uur per week aan sociaal-cultureel werk spenderen: dat is 1.125.000 uren per week.”

De aankondiging van de Vlaamse ministerraad op vrijdag 12 november dat er nog een onvoorzien gat van 94 miljoen euro in de begroting van 2011 dient dichtgefietst te worden, laat vermoeden dat het ergste nog niet gepasseerd is. Peeters maakte duidelijk dat er niet zal gezocht worden naar extra inkomsten maar dat het dus… besparingen zullen zijn.

Tegen deze besparingswaanzin van de regering is maar 1 kruid gewassen: ALLEN SAMEN: organiseren en mobiliseren!

“Creatief” met wachtlijsten…

De manier waarop de Vlaamse regering en het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH) de wachtlijsten proberen weg te werken, is zeer bedenkelijk. Het offensief werd 5 jaar geleden ingezet door Somers en Byttebier door te verklaren dat de lange wachtlijsten te wijten zijn aan “oneigenlijke gehandicapten.” De volgende drie jaar werd er gerekend en herrekend zodat de wachtlijsten op papier de ene moment al wat minder lang waren dan de andere. Tegelijk werd het Vlaams Fonds hervormd naar het huidige VAPH, wat zorgde voor een andere aanpak. De twee meest opmerkelijke werkwijzen om de wachtlijsten weg te werken is enerzijds het plan om alle 65-plussers door te sturen naar de bejaardensector (zo wordt de gehandicaptensector wel wat verlicht, maar wordt het probleem verschoven naar de bejaardensector, die nu al te kampen heeft met te weinig bedden) en anderzijds het schrappen van enkele minderheidsgroepen. Zo zijn er personen met een niet-aangeboren hersenletsel (NAH) van de ene dag op de andere hun herkenning door het VAPH afgenomen. Aangezien ze het 'geluk' hadden niet schuldig te zijn aan het ongeval dat leidde tot hun handicap, hebben ze een vergoeding gekregen van de verzekeringen. Het VAPH is van oordeel dat zij niet moeten instaan voor deze mensen daar zij reeds vergoed zijn voor hun handicap. Ze mogen nog wel gebruik maken van de diensten en organisaties die gesubsidiëerd worden door het VAPH, maar moeten de kost hiervoor 100% zelf betalen.

WHERE … IS … THE … MONEY ???

De regering laat de werknemers en de gemeenschap opdraaien voor een crisis die ze niet veroorzaakt hebben. De banken en bedrijven blijven desondanks zonder blikken of blozen megawinsten opstrijken. De Belgische beursgenoteerde bedrijven keren dit jaar voor 4,4 miljard euro dividenden uit. Tussen 2001 en 2008 zijn de gezamenlijke bedrijfswinsten bijna verdubbeld, van 47 miljard euro naar 93 miljard euro. Hoewel het officiële belastingstarief 33,99 % bedraagt, betaalden de vennootschappen door allerlei kortingen en aftrekken in 2008 nog slechts een reëel tarief van 13,6 %, goed voor 12,7 miljard euro in plaats van 31 miljard euro. (ACV zomerblog 19-11 augustus 2010)

Een studie van de ULB (DULBEA) toont aan dat de schatkist aan fiscale fraude jaarlijks 16 tot 20 miljard euro misloopt.

Volgens de nationale bank behoort 15% van de bevolking tot de groep met een hoog armoederisico. De armste 10% van de bevolking zou 3,5 % van het beschikbare inkomen bezitten tegen 22,3% voor de rijkste 10%. Vooral alleenstaande ouders, werklozen en ouderen vanaf 65 jaar behoren tot de risicogroep.

Voor ons is het zo klaar als een klontje: HAAL HET GELD … WAAR HET ZIT !