uittreksel Polsslagpamflet 9 juni 2011Een zeer diverse sector maar wel dezelfde problemen!De non/social profit is zo gevarieerd dat de sectorspecifieke eisen moeilijk te vatten zijn in enkele zinnen. De rode draad is echter overal een gebrek aan middelen en personeel. Hieronder vind je enkele getuigenissen van collega’s uit de sector, één voor één zijn ze Wit van Woede.
“Ik werk als persoonlijk assistent (PAB) bij een persoon met een niet aangeboren hersenletsel (NAH). Op zijn 18 liep hij een hersenletsel op na een auto-ongeval. Hij was in zijn recht en werd bijgevolg vergoed door de verzekering. Daarnaast kon hij terecht in een revalidatiecentrum en later in een dagcentrum voor personen met NAH. Eind 2009 kreeg hij een brief van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH). Hierin stond te lezen dat hij geschrapt werd binnen het VAPH en dus niet langer gehandicapt was (reden: hij was reeds vergoed door de verzekering). Hoewel de zorgvraag hetzelfde blijft, werk ik nu officieel als huisbediende en niet langer als PAB.”
PAB’er, Bornem
“Bij ons in de gehandicaptenzorg zijn de grootste knelpunten de ellenlange wachtlijsten en de sinds 1983 in voege zijnde personeelsstop. Ik heb geluk, want bij ons is er een personeelsbezetting van 91% (vooral door giften en sponsering). Collega’s in andere instellingen hebben minder geluk. Gemiddeld is er een personeelsbezetting van 87%, maar sommigen moeten het stellen met slechts 80% van een volwaardige personeelsbezetting.”
Leefgroepbegeleidster, Leuven
“De wachtlijsten en sommige regelgevingen zijn te absurd voor woorden. We zoeken al een jaar naar een geschikte oplossing voor ons dochtertje, die pas volgend jaar naar een nieuwe school moet. De onzekerheid is enorm en weegt op ons gezin.”
Moeder van een meisje met mentale en motorische beperkingen
“Het personeelstekort is het grootste knelpunt bij ons op de werkvloer. Hierdoor ligt de werkdruk hoog en is er geen evenwicht meer tussen werk en privé. Veel collega’s zijn langdurig afwezig en vervanging wordt er maar zelden gevonden. De directie zet sommige afdelingen tegen mekaar op door anderen betere werkomstandigheden aan te bieden. Dit zorgt voor wrevel onder het personeel en weinig solidariteit.”
Verpleegster in een OCMW-rusthuis
“Onze rondes zijn niet meer werkbaar. We moeten kiezen tussen snelheidsovertredingen of half werk afleveren. “
Werkneemster in de thuisverpleging, Lokeren
