donderdag 9 juli 2009

FAX: Onkelinx moet knoop 'arbeidstijd-mobiele equipes' zelf doorhakken

De werkgevers en vakbonden in het Paritair Comité 330 (ziekenhuizen, RVT's, rusthuizen...) zijn er niet in geslaagd een CAO af te sluiten over de uitvoering van de maatregel van het Federaal akkoord betreffende de toekenning van bijkomende banen gekoppeld aan de onmiddellijke vervanging (mobiel team) en de naleving van de sociale wetgeving (termijn voor de bekendmaking van de uurroosters en naleving van het definitieve uurrooster).

Het meningsverschil tussen de partijen heeft voornamelijk betrekking op de invoering van sancties voor de werkgever ingeval van een verplichte wijziging van het definitieve uurrooster.

Zoals het raamakkoord voorziet, is het nu aan de minister om haar verantwoordelijkheden op te nemen.

Op de vergadering van 6 juli hebben de sociale partners hun standpunten in herinnering gebracht. Deze blijven trouwens ongewijzigd.

De minister zal eerstdaags (vóór de vergadering van het PC 330 van 13 juli) de ontwerpomzendbrief bekendmaken die op 17 juli naar de instellingen zal worden gestuurd.

vrijdag 12 juni 2009

Commercialisering schaadt de gezondheidszorg

We publiceren de licht gewijzigde tekst van het pamflet dat we voorbereid hadden voor de geannuleerde betoging van 10 juni in AZ Groeninge.


Commercialisering schaadt de gezondheidszorg!

De vakbonden, met de LBC op kop, voeren al geruime tijd campagne tegen de commercialisering van de zorg, denken we maar aan de acties tegen Synartes in het ZiekenhuisNetwerk Antwerpen (ZNA). Maar recent kwam ook Zorgnet Vlaanderen (koepel van Vlaamse katholieke instellingen) op de proppen met een dossier over het thema. De bezorgdheid vanuit Zorgnet Vlaanderen loopt grotendeels gelijk met die van de vakbonden, maar er is wel een extra motivatie: de nieuwe “privé-cowboys” (Zorgnet noemt ze ‘for profit’ ondernemingen) bedreigen het semi-monopolie van de katholieke instellingen in Vlaanderen. Vanuit dit oogpunt kan men inderdaad van “oneerlijke concurrentie” spreken. Commercialisering in de zorg dreigt steeds belangrijker te worden, gezien de economische crisis en de groeiende begrotingstekorten van de overheid.

Lasten voor gemeenschap, lusten voor de privé…

Als we spreken over commercialisering hebben we het over een verzameling van mechanismen die maar één doel hebben: zo efficiënt mogelijk gemeenschapsgeld overhevelen naar privé-handen om ze vervolgens te laten verdwijnen in de zakken van aandeelhouders. Amerikaanse toestanden dus, maar met een fundamenteel verschil: een ziekteverzekering die volledig in handen is van de staat en dus dient gemolken te worden door de private sector. Geert Noels, hoofdeconoom bij Petercam, synthetiseert de relatie privé-gemeenschap in een artikel in De Morgen (29/01/2009) als volgt: hij meent dat om de maakindustrie (profit) te laten overleven, andere sectoren (= non-profit) de lasten moeten gaan dragen.

Enerzijds hebben we de zuivere privatiseringen: instellingen uit de openbare sector die (gedeeltelijk) geprivatiseerd worden omdat de superviserende overheid niet over de nodige middelen beschikt (ten gevolge van politiek wanbeleid). Voorbeeld hiervan is het Aalsters Stedelijk Ziekenhuis waar de meest lucratieve diensten ondergebracht zijn in de VZW van de dokters. Door het gebrek aan overheidsmiddelen ontstaan er leemtes in de zorg waar de privésector de meest lucratieve activiteiten uitpikt en de rest links laat liggen, zoals bijvoorbeeld het geval is in het Brussels gewest waar enerzijds volwassen gehandicapten niet kunnen worden opgevangen maar anderzijds lustig handel gedreven wordt in ziekenhuisbedden en -gebouwen, privé-labo’s extreem hoge winsten maken,…

Maar aangezien het overgrote deel van de zorg om historische redenen reeds in handen is van de privé (VZW’s gelinkt aan de zuilen), gaat de discussie meestal niet over privatisering maar over de verschuiving van ‘social’ naar ‘for’ profit, van dienstverlening aan de bevolking naar zuiver winst scheppen. Allerhande multinationals en investeerdersgroepen doen de laatste jaren hun intrede in de gezondheidszorg met maar één doel: winst maken op de kap van de patiënten én de werknemers. In Vlaanderen kent men bijvoorbeeld de privaat commerciële sector een marktaandeel van 10% toe in de residentiële bejaardenzorg, wat vergeleken met Wallonië en Brussel nog vrij laag is. Heel wat wantoestanden zijn al vastgesteld in de rusthuizen die door deze groepen uitgebaat worden. Een voorbeeldje: het drastisch beperken en verplicht hergebruiken van incontinentiemateriaal. Laat je fantasie maar werken…of liever niet!

Uiteraard beperken de wantoestanden zich niet tot de nieuwe privé-cowboys, heel wat reguliere instellingen tonen ook de nodige creativiteit. Een voorbeeldje: een Brussels ziekenhuis slaagde er in 10 jaar lang een BTW-carrousel draaiende te houden: medicatie werd systematisch in het buitenland aangekocht aan een lager BTW-tarief maar voor de volle pot aan de gemeenschap aangerekend. De fiscus kwam hier uiteindelijk op uit en wat was het verdict? Drie jaar opbrengst van de fraude moest terugbetaald worden. Zeven jaar ‘in the pocket’ dus... De grens tussen de twee soorten privaat-uitbating is soms moeilijk te trekken aangezien beiden gebruik maken van dezelfde mechanismen om de gemeenschap geld lichter te maken.

Het ‘blokkendoosprincipe’…

Onze ziekenhuizen worden als een blokkendoos uit elkaar getrokken in verschillende (juridische) entiteiten, wat rampzalig is voor het personeel. Een aparte entiteit voor de gebouwen, de personeelskosten, de lucratieve diensten… Op die manier worden de kosten (voor de gemeenschap) optimaal van de opbrengsten (voor de privé) gescheiden. Een sprekend voorbeeld is het Aalsters Stedelijk Ziekenhuis (ASZ) waar 4 verschillende personeelsstatuten gelden; de statutairen en de contractuelen bij het publieke gedeelte, de onderaanneming in de keuken (privé dus) en de contractuelen die voor ‘de VZW van de dokters’ werken. De laatste groep heeft zelfs geen recht op het lopende federaal akkoord van de gezondheidssector aangezien men hen in een ‘vuilbak-paritair comité’ gedropt heeft. We moeten er geen tekeningetje bij maken dat dit een ernstige belemmering is voor ééngemaakte syndicale actie en de solidariteit onder de werknemers. De veelheid aan verschillende vakbondscentrales op het terrein (privé en publiek) maakt het ook niet gemakkelijker.

ZNA, AZ Groeninge,… wie volgt?
Nationale mobilisatie nodig bij elke provocatie!

De strijd bij ZNA tegen Synartes was duidelijk een tijdelijke overwinning. Sommige werkgevers zullen elke zwakte wat betreft syndicale reactie uitbuiten om hun agenda van commercialisering beetje bij beetje door te drukken. In ZNA werd de ganse voeding reeds verkocht aan multinational Sodexo. Magazijnen en apotheek staan in de vitrine. En zéér toevallig: Groeninge directeur Jan Deleu zetelt in de ZNA Raad van Bestuur... De drang naar uitbesteding lijkt wel de Mexicaanse griep van onze sector. Het vastberaden verzet van de vakbonden tegen de directie van AZ Groeninge, met verschillende stakingen, een optocht en de dreiging met een nationale mobilisatie samen met een nieuwe staking, deed de directie uiteindelijk het sterilisatiedossier inslikken. Dit is een klinkende overwinning maar waakzaamheid is aangeraden. Tot de volgende poging ergens te lande…

Welk alternatief op de commercialisering?

Polsslag is voorstander van een systeem gelijkaardig aan de National Health Service (NHS) in het Verenigd Koninkrijk. De NHS kraakt echter ook in haar voegen (o.a. lange wachtlijsten) door het ontbreken van enkele fundamentele elementen. Ten eerste: een gezondheidszorg waar men niet voldoende financiële middelen in pompt (onafhankelijk of het nu publiek of privé is) kan onmogelijk naar behoren draaien. Dit is een kwestie van politieke keuzes. Dertig jaar neoliberalisme heeft duidelijke sporen nagelaten in de sector.

Een tweede maar niet minder belangrijk element is een diepgaande democratische controle op de gezondheidszorg vanuit de bevolking. Een verregaande partijpolitieke inmenging in de zin van cliëntelisme zoals we die kennen in sommige publieke ziekenhuizen, dient vermeden te worden. Ook werknemersorganisaties en patiënten- of consumentenverenigingen dienen nauw betrokken te worden in het systeem. Echter, een nationale, publieke gezondheidsdienst kan maar zijn potentieel maximaal benutten in het breder gegeven van een democratische, socialistische samenleving waar botte winstmaximalisatie naar de vuilbak van de geschiedenis verwezen wordt.

maandag 8 juni 2009

Vervolg acties Brugmann ziekenhuis in Brussel

We schreven reeds eerder over de acties van het personeel bij het Brugmann ziekenhuis in Brussel. De directie wil een deel van de gepresteerde overuren gewoon naar de prullenmand verwijzen in plaats van ze uit te betalen.

Op de personeelsvergadering van 28 mei werd besloten om actie te voeren op het ogenblik dat de nieuwe gebouwen van het ziekenhuis zouden worden ingehuldigd. Een 100-tal personeelsleden voerde effectief actie en toonde zo het ongenoegen tegenover de directie en de politieke verantwoordelijken die kwamen aan tafel schuiven aan een groot banket (waarvoor geen enkel personeelslid was uitgenodigd).

Hieronder enkele foto's van de actie:



actie AZ Groeninge GEANNULEERD... wegens overwinning!

Het aanhoudend verzet van de vakbonden tegen de pogingen van de directie van AZ Groeninge om commercialisering in de zorg te introduceren, loont. De directie ziet af van haar plannen om de sterilisatiedienst uit te besteden aan een commerciëel bedrijf. De aangekondigde betoging en staking van woensdag gaat dus niet meer door.

WITTE WOEDE LOONT!
PS: Eén van de komende dagen zullen we het pamflet publiceren dat we voorbereid hadden voor de geannuleerde betoging.

Nieuwsbericht BELGA 8 juni:
AZ Groeninge: uitbesteding dienst sterilisatie te duur

De uitbesteding van de dienst sterilisatie door het AZ Groeninge in Kortrijk gaat niet door wegens te duur. "Omwille van economische redenen lijkt het ons op dit moment geen haalbare keuze", zegt algemeen directeur Jan Deleu. Hierdoor blijven de dertig personeelsleden van de dienst gewoon onder contract bij het ziekenhuis. De vakbonden, die de voorbije weken actie voerden tegen de outsourcing, zijn tevreden.
i
De vier campussen van AZ Groeninge stellen 2.800 mensen te werk en worden op termijn allemaal gecentraliseerd in een gloednieuw complex op 't Hoge in Kortrijk. Eind 2009 is de eerste fase van de verhuis gepland. Een grondige cijferanalyse van alle voor- en nadelen van de mogelijke outsourcing van de dienst Sterilisatie naar het privé-bedrijf Sterima Vanguard in Bissegem, is negatief uitgevallen voor de uitbesteding. "We gaan nu de nodige stappen ondernemen om de sterilisatie-eenheid in de nieuwbouw in te richten en de werking van de dienst verder te optimaliseren", zegt Deleu. Hij benadrukt ook dat er op dit moment geen voornemen is om andere diensten van AZ Groeninge uit te besteden.

donderdag 4 juni 2009

Stakingsacties AZ Groeninge

Op 4 en 5 juni staakt de dienst sterilisatie van het AZ Groeninge opnieuw. Op 10 juni krijgen ze versterking vanuit andere ziekenhuizen voor een nieuwe betoging.

woensdag 3 juni 2009

10 juni: staking en optocht AZ Groeninge. LBC en BBTK roepen op tot nationale mobilisatie

In het AZ Groeninge, het Kortrijkse fusieziekenhuis bestaande uit 4 campussen, 1100 bedden en ongeveer 2500 werknemers, heeft het personeel reeds enkele acties gevoerd tegen de uitbesteding van de dienst sterilisatie aan een privébedrijf (Sterima-Vanguard) Het is niet toevallig dat in ziekenhuisjargon de dienst sterilisatie ook wel 'de aorta van het ziekenhuis' genoemd wordt. Een kernactiviteit uitbesteden aan een externe privé-firma die daarenboven nog eens een monopoliepositie heeft in België... dat is vragen om problemen!

Dit wordt terecht door de vakbonden gezien als een nieuwe testcase, zeker sinds de (tijdelijke) overwinning in het ZiekenhuisNetwerk Antwerpen (ZNA) waar men de huishoudelijke diensten in een aparte privé-entiteit met slechtere arbeidsvoorwaarden, Synartes genaamd, wou onderbrengen. In ZNA werd de ganse voeding reeds verkocht aan multinational Sodexo. Magazijnen en apotheek staan in de vitrine. En zéér toevallig: Groeninge directeur Jan Deleu zetelt in ZNA Raad van Bestuur...

Reeds op 27 mei ging er een staking door in het ziekenhuis en stapten een 250tal werknemers in betoging langs de 4 campussen. Er is echter meer nodig om de directie op andere gedachten te brengen. Vandaar dat er op 10 juni opnieuw gestaakt en betoogd wordt.

Gezien de ernst van de problematiek (de sluipende commercialisering van de gezondheidszorg) roepen zowel LBC als BBTK op tot nationale mobilisatie om de collega's van AZ Groeninge te steunen in hun strijd. Eerst ZNA, dan AZ Groeninge... wie volgt?

Nationaal pamflet LBC voor de actie van 10 juni: in HTML en PDF

10 juni concreet:
Verzamelen vanaf 9u30 aan de hoofdingang van de campus Maria's Voorzienigheid in de Loofstraat in Kortrijk. Om 10 uur start de optocht langs de 4 campussen.

Voor mensen die met de trein komen:
Je verlaat het station via de achteruitgang, aan de overkant van de straat zie je de Pater Beckstraat, als je die tot op het einde volgt, heb je de Loofstraat, daar start de actie.

Voor mensen die met de auto(bus) komen:
Het makkelijkste is om je in de Aalbeeksesteenweg te parkeren of de Condédreef, daar parkeer je gratis en het ligt vlak bij de startplek.

De LBC spreekt af voor de delegaties van buitenaf om 10 uur aan de achterzijde van het station van Kortrijk.

dinsdag 2 juni 2009

Stakingsacties AZ Groeninge tegen uitbesteding dienst sterilisatie

Hoog tijd voor een nationale mobilisatie tegen de commercialisering van de zorg!

zaterdag 30 mei 2009

Acties in het Brugmann ziekenhuis te Brussel

Het Brugmann ziekenhuis in Brussel kent net als een overgrote meerderheid van de grote ziekenhuizen in ons land een personeelstekort. Dat leidt tot een verhoging van de werkdruk met tal van gevolgen zoals een toename van het aantal depressies en burnouts, maar ook een vermindering van de kwaliteit van de zorg.
Een ander gevolg van het personeelstekort is de explosie van het aantal gepresteerde overuren door het personeel. Als de continuïteit van de zorgverlening moet worden gegarandeerd, moeten wel overuren worden geklopt.

Op dinsdag 26 mei hield het personeel in gemeenschappelijk vakbondsfront een algemene vergadering in het ziekenhuis. Er waren een 100-tal aanwezigen, vooral verplegenden. Er was vooral ongerustheid over het feit dat de directie een deel van de overuren zomaar wil schrappen in plaats van uitbetalen. Er staan nog 87.000 overuren open op dit ogenblik. Er waren ook verschillende informatici en elektrotechnici die boos zijn omdat er een nieuw systeem is waarbij ze op ieder ogenblik kunnen worden opgeroepen door de directie. De discussie op de personeelsvergadering was erg interessant met tal van getuigen en een enorme woede onder verschillende collega’s. Het personeel maakte de syndicaal verantwoordelijken duidelijk dat het bereid is om tot actie over te gaan. De brancardiers en andere personeelsleden (bijvoorbeeld kuispersoneel en andere groepen) waren aanwezig uit solidariteit en om duidelijk te maken dat de aanvallen op de arbeidscondities alle personeel aanbelangen.

De bijeenkomst besloot om een actie te organiseren op donderdag. Na de personeelsvergadering werd ook meteen een actie gehouden voor het ziekenhuis, een uur later waren er immers onderhandelingen voorzien tussen directie en vakbonden. De actie was een succes qua opkomst met meer dan 70 deelnemers. Na een uur kwam de algemeen directeur naar buiten om meer uitleg te geven: er zal een “werkgroep” opgezet worden om een concreet voorstel te doen. Het is echter duidelijk dat een voorstel van de directie niet direct in het belang van de arbeiders zal zijn. De actie van donderdag blijft dan ook behouden, maar werd jammer genoeg omgevormd tot een nieuwe informatievergadering. Het pamflet heeft het niet meer over een actie en maakt ook geen melding meer van het oproepen van informatici. Er zou een akkoord mogelijk zijn met de directie, maar de betrokken personeelsleden verzetten er zich radicaal tegen.

De acties van dinsdag waren een succes vanuit de nood om zich te organiseren tegenover de ernstige problemen waarmee de werkenden in de sector worden geconfronteerd. Maar de vakbondsleidingen zullen wel een echte strijd moeten organiseren in de plaats van deze te ontwijken.

De eis van een intrekking van de maatregelen rond de overuren is een goede eerste stap, maar moet verder gaan op de kern van het probleem: het tekort aan personeel en de lage lonen in de sector. We moeten de strijd uitbreiden zodat niet alleen het verzorgend personeel actie voert, maar dat de acties worden gedragen door alle personeel van het ziekenhuis en de sector. Daartoe is er nood aan een actieplan om een krachtsverhouding uit te bouwen tegenover de aanvallen van de directie en de politieke verantwoordelijken.

Het tekort aan middelen voor de zorgsector wordt steeds duidelijker en maakt dat de sector onleefbaar wordt. Er is op syndicaal vlak nood aan een strijdbaar antwoord, dat kan worden versterkt door personeelsvergaderingen waar de acties en alle verdere stappen worden besproken. Wordt vervolgd…

woensdag 6 mei 2009

8 mei: betoging tegen lange wachtlijsten in de gehandicaptensector

Stop het wachten! Stop het personeelstekort! Recht op een kwaliteitsvolle ondersteuning, nu!

Dit zijn slechts enkele van de slogans die de actievoerders uit de non-profit zullen meedragen op 8 mei in Brussel. De witte woede is nog steeds woest, want van alle beloftes die de afgelopen maanden en jaren naar voren geschoven zijn door de traditionele partijen, blijft nog maar bitter weinig over. Net zoals men de arbeiders en hun gezinnen wil laten opdraaien voor de crisis, zo wil men de personen met een handicap, hun familie en het personeel laten opdraaien voor het tekort aan middelen in de sector.

Alle deelnemende organisaties hebben zo hun eigen redenen om vrijdag mee te betogen tegen de torenhoge wachtlijsten in de gehandicaptensector. De personen met een handicap eisen meer opvangplaatsen en extra middelen voor een volwaardige opvang. De verenigingen van ouders willen af van het uitzicht op een onzekere toekomst voor hun kinderen met een handicap. Het personeel wil betere arbeidsvoorwaarden en een loon dat gelijkwaardig is aan dat van collega’s uit andere sectoren. Zelfs de werkgeversorganisaties roepen op om met zoveel mogelijk mensen uit de gehandicaptensector naar Brussel af te zakken. Zij zien immers de regelgeving almaar toenemen en de middelen almaar afnemen.

Samengevat komen deze eisen neer op een vraag naar een kwaliteitsvolle ondersteuning voor alle personen met een handicap. Let vooral op het woord ‘alle’. Want hier draait het rond wanneer de beleidsmakers spreken over het wegwerken van de wachtlijsten. Vier jaar geleden kwam Bart Somers (Open VLD) al met de uitspraak dat de lange wachtlijsten te wijten waren aan de oneigenlijke gehandicapten die erop stonden. Deze uitspraak werd toen zelfs bijgetreden door Vlaams minister voor zorg Byttebier (Groen!).

Vandaag komt het VAPH (Vlaams agentschap voor personen met een handicap, het vroegere ‘Vlaams Fonds’) met een soortgelijk idee op de proppen om de wachtlijsten aan te pakken. Zij verklaren de sterke groei van de wachtlijsten door aan te halen dat er nieuwe doelgroepen bijgekomen zijn, zonder echter concrete cijfers te geven. Als oplossing voor het wegwerken van de wachtlijsten, stelt het VAPH voor om de doelgroepen te selecteren op basis van hun stoornissen.

Men zou enkel nog ondersteuning willen bieden aan personen met een zeer complexe of zware handicap. Personen die door deze maatregel uit de boot vallen, wil het VAPH doorschuiven naar andere beleidsdomeinen. Daarnaast stelt Laurent Bursens, administrateur-generaal van het VAPH, bijvoorbeeld, dat 27% van de PAB-aanvragers (persoonlijk assistentie budget) ouder is dan 50 jaar. Als oplossing om het aantal PAB-aanvragers te laten zakken, vindt hij dat er een leeftijdsgrens zou moeten komen voor de toekenning van een PAB. Hij vroeg zich zelfs publiekelijk af of deze mensen niet beter geholpen zouden worden in de ouderenzorg. Wel een erg makkelijke manier om de wachtlijsten op te lossen. Doelgroepen afstoten, zonder hen uitzicht te geven op noodzakelijke ondersteuning vanuit andere beleidsdomeinen.

Vrijdag 8 mei, 11u, Brussel-Noord. Betoging tegen lange wachtlijsten
artikel overgenomen vanop socialisme.be
Nuttige links:

vrijdag 20 maart 2009

Stakers Aalsters Stedelijk Ziekenhuis tonen wat witte woede is!

Reeds voor de tweede keer werd de staking in het ASZ (Aalsters Stedelijk Ziekenhuis) tijdelijk opgeschort. In november 2008 staakte het personeel al 3 dagen voor hetzelfde dossier. De staking werd toen beëindigd met een protocolakkoord dat de tijd gaf aan de vakbonden om het cijfermateriaal van de directie uit te pluizen. Vanaf 5 maart ging men voor een tweede keer in staking tot en met 17 maart. De werknemers laten het dossier niet los met in totaal al 15 stakingsdagen tot gevolg. De volgende dagen zullen de vakbondsmilitanten een nieuw actieplan uitwerken om de druk blijven op te voeren.

Waar gaat het eigenlijk over? Het ASZ is een openbaar ziekenhuis (hoewel al de helft van het personeel ondergebracht is in 'de VZW van de dokters') waar de laatste jaren amper personeelsleden een vaste benoeming kregen. Op het vlak van pensioenen en werkzekerheid maakt dit een wereld van verschil. Het verschil op het pensioen van een contractueel of een statutair kan maandelijks oplopen tot 300 Euro en meer... Meer dan een jaar geleden werd er een examen uitgeschreven met de belofte dat iedereen die slaagde, kans maakte op benoeming. 320 personeelsleden slaagden maar als puntje bij paaltje kwam, werden er maar 42 benoemd waaronder familie en entourage van politici en hogere kaders. Voor de anderen was er zogezegd geen geld in de pensioenkas... Volgens de cijfers van het gemeenschappelijk vakbondsfront kan men overgaan tot benoemingen tot 2019 zonder dat daar een extra euro moet ingestoken worden. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Delegaties van o.a. ACOD en BBTK van buitenaf namen maandagochtend 16 maart, na een oproep tot versterking door de actievoerders, deel aan het stakingspiket en personeelsconcentratie. 12 dagen staken heeft de nodige energie gevergd (en voor sommigen een financieel verlies tot 900 Euro) Wat solidariteit van buitenaf is altijd goed om de stakers een hart onder de riem te steken.
NASCHRIFT:
Voor meer info rond de kwestie en follow-up verwijzen we naar volgende artikels van de Aalsterse website: Echt socialisme
De acties in 2008:

donderdag 15 januari 2009

solidariteit met arbeiders van Bekaert vanuit non-profit

Solidariteitsmotie ABVV-ACOD Brugmann (Brussels ziekenhuis)

"Ondanks een winst van 86 miljoen euro in 2007 en hoewel de woordvoerder van Bekaert toegeeft dat er tijdens de eerste drie trimesters van 2008 een forse toename van de omzet was, heeft de directie nog voor oudjaar de sluiting aangekondigd van de vestiging in Hemiksem, waardoor 264 jobs verdwijnen.

Reeds deze zomer had ze eveneens de sluiting van de vestiging in Lanklaar aangekondigd, waardoor 136 jobs verloren gaan. Hierdoor zal het aantal Bekaert werknemers in België voor het eerst minder dan 3.000 bedragen.

Sindsdien ligt het werk stil in Hemiksem. De personeelsvergadering heeft zich uitgesproken voor een systeem van tijdelijke werkloosheid, in dit geval aan '95 tot soms 100% van het loon, in afwachting van het doorlopen van de consultatieronde voorzien in de wet Renault. De bedienden, die niet kunnen genieten van tijdelijke werkloosheid, blijven hun loon ontvangen. Sommigen worden opgeroepen voor adminstratieve taken of voor veiligheid. De productie wordt niet hernomen en op 24 januari wordt een "Mars voor Werk" georganiseerd.

De délégatie van ABVV/ACOD van het ziekenhuis Brugmann in Brussel verklaart haar solidariteit met de werknemers van Bekaert en hun gezinnen, vandaag de slachtoffers van het winstbejag van bedrijfsleiders en aandeelhouders. Wij verbinden ons ertoe onze militanten in te lichten over uw strijd en aanwezig te zijn op jullie mars voor werk."

Concreet:

Solidariteitsmars door Hemiksem
zaterdag 24 januari 2009
samenkomst om 9u30
Parking Bekaert, Heuvelstraat 184-186 in Hemiksem

Download affiche van het gemeenschappelijk vakbondsfront

Kort verslag van solidariteitsbezoek aan piket Bekaert Aalter op 2 januari

Het solidariteitsbezoek van de de initiatiefnemers van de oproep tegen de aanvallen op het stakingsrecht aan het waakzaamheidspiket aan Bekaert Aalter op 2 januari was een goede opsteker voor de actievoerders.

Heel wat syndicalisten over de grenzen van de diverse centrales, sectoren en vakbondsafdelingen heen tekenden present, inclusief BBTK Sint-Maria Halle. Ze kwamen o.a. uit Antwerpen (en uiteraard ook Hemiksem), Leuven, Gent, Aalst, Brussel, Brugge... om de arbeiders van Bekaert een hart onder de riem te steken. De solidariteitsactie kon ook op heel wat persaandacht rekenen: cameraploegen van VRT, VTM en de lokale TV waren aanwezig. Sven Naessens (Total Fina) overhandigde ook solidariteitsmoties van syndicale delegaties die spijtig niet aanwezig konden zijn. De actievoerders aan het piket beaamden dat er een continue stroom van steunbetuigingen en solidariteitsbezoeken was.

Terug een bewijs dat 'netwerksyndicalisme' (d.w.z. een netwerk van basismilitanten) zijn nut heeft als initiatieven vanuit de officiële vakbondsstructuren uitblijven. Het één sluit natuurlijk het ander niet uit. Nogmaals blijkt dat de solidariteit er wel degelijk is én werkt. I

Delegatie Bekaert op bezoek bij Rust- en Verzorgingshuis Zonnewende in Aartselaar om mensen op te roepen voor solidariteitsmars: foto onder.

Eén van de BBTK-delegees van Zonnewende (Dennis: foto links) zal met zijn muziekgroepje 'Indish' optreden na de solidariteitsmars.

woensdag 26 november 2008

Rode Kruis: protest tegen ontslag delegee

Afgelopen vrijdag (21/11/08) was er opnieuw een protestactie naar aanleiding van het ontslag van een delegee bij het Rode Kruis in Sint-Niklaas. De delegee verzette zich tegen de afbouw van de arbeidsvoorwaarden. Met een drogreden werd hij aan de deur gezet. In eerste aanleg werd de delegee in het gelijk gesteld, in hoger beroep erkende het hof nu de dringendheid van het ontslag, maar wil het verder onderzoek naar de reden van ontslag.
.
Interview overgenomen van socialisme.be
.
De directie beweerde dat de delegee meermaals te laat op het werk aankwam. Dat is echter moeilijk te controleren en het hof heeft nu een getuigenverhoor bevolen om dit te onderzoeken. De betrokkene zelf werd alvast nooit op de hoogte gebracht van klachten over het vermeende laatkomen. Zijn collega’s spreken dit overigens ook tegen.
.
Aan het Arbeidshof in Gent werd vrijdag een actie gevoerd door collega’s en syndicalisten die de ontslagen delegee een hart onder de riem kwamen steken. Ook LSP was aanwezig en sprak er met de ontslagen delegee.
.
Ben je al lang afgevaardigde?
“Bij de laatste verkiezingen werd ik als plaatsvervanger verkozen maar ik ben al langer actief als militant.”
.
Zijn er precedenten van delegees die ontslagen werden bij het Rode Kruis?
“Er zijn inderdaad al verschillende mensen ontslaan omdat ze niet akkoord gingen met de gevoerde politiek. Bij mijn ontslag kreeg ik heel wat steun van zowat iedereen op mijn dienst. Ook bij het ziekenhuispersoneel, artsen en omliggende korpsen was de verslagenheid groot. Een week na mijn ontslag volgde het ontslag van een andere werknemer, waardoor er nu wel wat meer mensen gesyndiceerd zijn. Twee jaar geleden werd er reeds iemand ontslagen en toen volgde ook de dreiging die men dit jaar uiteindelijk uitvoerde: “Jurgen en Manuel zullen wel volgen...”
.
“Door de centralisatie binnen het Rode Kruis zijn we beter op de hoogte van wat er in het Rode Kruis zoal gebeurt, er is immers een overlapping van waar mensen werken. Daardoor beginnen mensen sneller met elkaar te praten en verspreidt zo’n nieuws zich sneller omdat we door de hervormingen over verschillende steden verspreid zitten.”
.
Zijn er eerst verplichte verwittigingen gebeurd zoals in veel CAO’s is vastgelegd?
“Neen, er was geen enkele verwittiging. Ik was vier keer te laat gekomen, zeggen zij, en lag buiten. Ik was in het verleden al eens naar de hoofdzetel te Mechelen moeten gaan voor een gesprek met de directie en toen hadden ze reeds een poging genomen om me te ontslaan, maar dat is toen niet gelukt omdat ik bewijzen had die hun stelling weerlegden.
.
“Er is het samengaan van de spoedgevallen in Sint-Niklaas en Temse. De verpleging van Sint-Niklaas moet mee in Temse functioneren en ook de ambulanciers moesten mee. De gesprekken over een fusie van de Dienst 100 zijn al langer bezig. Op een bepaald ogenblik hoorde ik zelfs van burgemeester Willockx dat de dienst 100 volledig door de stad zou worden gedaan. Daarop vroeg ik natuurlijk of het personeel van het Rode Kruis, dat de helft van deze permanentiedienst uitvoert, mee zou worden overgenomen. De directie van het Rode Kruis kwam later te weten dat ik deze vraag had gesteld en was daar niet mee gediend.”
.
Als de feiten niet kloppen, wat zeggen de zogenaamde “getuigen” dan?
“De twee getuigen zijn mensen van de directie van het Rode Kruis zelf. We hebben geen elektronisch registratiesysteem voor het binnenkomen, dus moet men wel steunen op mensen die me 'niet hebben gezien', maar waarvan er wel geen enkele van mijn eigen dienst komt. Aangezien ik altijd de uren heb opgeschreven die ik werkte, en ik dus nooit iets verkeerd gedaan heb, is het wel opmerkelijk dat ik, noch iemand van mijn collega’s of het ziekenhuispersoneel nooit een controle gemerkt heb, of nooit een telefoon van de directie louter om te zien of ik er was.”
.
Van wanneer dateren de vier keer dat je te laat zou zijn gekomen?
“Het dateert van april en het laatste feit van 30 mei. De zaak kwam reeds voor de arbeidsrechtbank en daar werd de eis van de directie verworpen. Er was geen dringendheid geboden, verder onderzoek was ook niet noodzakelijk. De feiten waren ten eerste niet grondig genoeg voor een ontslag om dringende redenen. Ten tweede was het feit dat het nooit naar me toe is gecommuniceerd en ik dus niet direct op het matje geroepen ben een uiting van het niet dringende karakter en het lakse karakter van de directie zelf. In de meeste CAO’s is men verplicht bijvoorbeeld eerst een verwittiging te uitten, mij heeft men direct ontslaan. Op dit moment heb ik recht op stempelgeld en een bijpassing. Als de directie de rechtzaak wint, wordt ik geschorst door de RVA en eist men de gerechtskosten.”
.
Is de dienst 100 reeds overgenomen door de stad?
"Het is een samenwerkingsproject geworden waarbij de eindverantwoordelijkheid bij de stad Sint-Niklaas ligt en de operationele dagelijkse leiding bij het Rode Kruis. Er werd ook vastgelegd dat er steeds 11 beroepsambulanciers voor de stad zouden werken. Een half jaar geleden waren daar vacatures voor. Er werken 8 beroepskrachten bij het Rode Kruis , 6 daarvan hebben meegedaan met dat examen. In de jury zat een verantwoordelijke van het Rode Kruis, die expliciet zou gevraagd hebben om niemand van het Rode Kruis in dienst te nemen...”
.
Wat zijn de gevolgen van de hervormingen die voor je ontslag werden doorgevoerd?
“Door het feit dat twee diensten (stadsdienst en Rode Kruis) werden samengevoegd moesten we overschakelen op een 12-urensysteem. Met het Rode Kruis werken we eigenlijk in onderaanneming, en hangt het bijgevolg altijd af van het onderhandelde contract. Door het apart onderhandelen zitten we nu met een situatie dat twee werknemers die exact hetzelfde werk verrichten een loonverschil kennen van zo’n 400 euro netto/maand en andere arbeidsvoorwaarden. Wij hebben zo’n zaken altijd resoluut geweigerd en geijverd opdat hetzelfde werk hetzelfde uitbetaald krijgt en dit niet afhankelijk is van de werkgever. Wij wilden niet starten aan de nieuwe voorwaarden zonder een gelijkschakeling. Zo’n zaken moeten ook op een ondernemingsraad bediscussieerd worden."
.
“De uurroosters geven ook problemen. Zo zijn er mensen die bijvoorbeeld de ene dag in een shift in een ziekenhuis werken en de volgende dag in een ander ziekenhuis als vrijwilliger. Ik heb het vroeger nog mee gemaakt dat ik op vrijdagavond begon en pas op maandagochtend had gedaan. In ons land draait een groot deel van de hulpverlening op vrijwilligersdiensten, mensen die er zoveel voor over hebben dat ze zelfs zonder loon werken. En dan wordt wie een grote mond heeft nog eens hard aangepakt ook.”
.
Zijn er veranderingen doorgevoerd na je ontslag?
“Kort na mijn ontslag, binnen de 14 dagen, hebben ze zowat alles doorgevoerd wat wij hadden tegengehouden. Een week na mijn ontslag hebben ze ten eerste al een andere werknemer ontslaan. Het verzet werd gebroken en de overgebleven (ex-)collega’s hadden natuurlijk ook schrik om hun mond open te doen.
.
"We werken 12 uur en worden er 11 betaald. Weekendwerk en nachtwerk worden allemaal forfaitair betaald. Zondagen en feestdagen ook,” zegt een collega van de ontslagen delegee ons.
.
“De maatregelen werden doorgevoerd zonder te zijn goedgekeurd op de ondernemingsraad, dus zonder enig overleg. Wat betreft de uurroosters hadden ze een heel onrealistisch voorstel gedaan dat totaal geen rekening houdt met het aantal uren. Op basis van de nieuwe voorwaarden hebben we uiteindelijk zelf een voorstel gedaan aan de personeelsdienst dat uiteindelijk aanvaard werd. Protest is moeilijk, gezien het feit dat er al twee ontslagen gevallen zijn en dus duidelijk is hoe ver ze gaan.”
.
Ander artikel op de website van ABVV Oost-Vlaanderen:

donderdag 6 november 2008

Akkoord ASZ bereikt na 3 dagen staking

De staking in de verschillende campussen van het ASZ die drie dagen duurde, wordt opgeschort tot 1 december. Er werd een protocolakkoord (zie onder) afgesloten waarin de vakbonden de tijd krijgen om het dossier te bestuderen/'herbekijken'.
i
Ook hier sprake van aanfluiting van het stakingsrecht!
i
De manier waarop er werd omgegaan door de burgemeester en politie met het stakingsrecht was allesbehalve en tartte voor de verandering weer alle verbeelding. Opeisingen zijn de bevoegdheid van de gouverneur, niet van de burgemeester die echter niet aan haar proefstuk toe is. Tijdens een recent sociaal conflict bij de Aalsterse brandweer overschreed de burgemeester ook haar bevoegdheid. Wij citeren Serge Meeuws van de VSOA: "We betreuren dat de burgemeester haar ambt misbruikt om personeelsleden op een onrechtmatige manier op te vorderen en onder druk te zetten... Met onrechtmatige middelen het personeel dwingen om te werken, is een miskenning van het grondwettelijk stakingsrecht."
i
Burgemeester Ilse Uyttersprot (CD&V) beweert dat door een gebrek aan duidelijke reglementering het de taak van de burgemeester is om personeel voor het ASZ op te vorderen. Ook de burgemeesters van Wetteren en Geraardsbergen deden dit. Zo werden bijvoorbeeld personeelsleden 's ochtends vroeg door een politiecombi opgehaald (ZONDER bevel van de gouverneur) en aan het ziekenhuis afgezet. Soms gebeurde dit op een vrij brute manier. Iemand die in Aalst woont maar in Geraardsbergen werkt en in normale omstandigheden de trein neemt, kreeg dezelfde 'taxi-service' van de politie. In Wetteren zou de politie personeelsleden uit het piket gepikt hebben om ze te dwingen aan het werk te gaan. Het ASZ mag alvast het rijtje aanvullen van Carrefour, Eandis, Beaulieu...
i
Hieronder publiceren we letterlijk de tekst van het protocolakkoord:
i
De staking van heden wordt opgeschort onder voorwaarden opgenomen in onderhavig protocolakkoord, afgesloten tussen de drie vakorganisaties en een delegatie namens het bestuur van het ASZ, hierna genoemd de partijen. Dit akkoord gaat in op heden 5/11/08 bij aanvang van de nachtshift en eindigt op 30/11/08 om middernacht. Het akkoord is in onderling overleg verlengbaar en/of te wijzigen.
i
1. Elke beslissing m.b.t. pensioendossier en de niet-statutarisering wordt opgeschort, inbegrepen de beslissing tot toetreding tot RSZPPO.
i
2. In overleg tussen partijen wordt de pensioenstudie, zoals die is voorbereid met inbreng van Ethias en aangewend in voorbereiding van de beslissingen die zijn genomen in de raad van bestuur van het ASZ, door partijen opnieuw onderzocht. De aangewende methode wordt geëvalueerd en na consensus over de aangewende methode wordt een actuariële studie uitgevoerd.
i

3. Op basis van deze studie zullen partijen nauw overleg plegen om binnen de haalbare financiële mogelijkheden van het ASZ in 't algemeen en de deelgenoten in het bijzonder de nodige beslissingen te nemen m.b.t. het pensioendossier en de daarmee samenhangende beslissingen inzake personeel.
i

4. Partijen engageren zich om vanaf heden nauwer en transparanter met elkaar samen te werken.
i

5. Het ASZ engageert zich om het openbaar karakter en het openbaar statuut van het ziekenhuis te vrijwaren.

Poets-en kookparade van ZNA-personeel

artikel overgenomen van socialisme.be
foto overgenomen van wittewoede.be
i
Met zo'n 800 waren we gisterenochtend op de poets- en kookparade van het personeel van de voormalige Antwerpse OCMW-ziekenhuizen, nu ZNA of Ziekenhuisnetwerk Antwerpen (zie ook dit artikel). Een opvallend goede verstandhouding tussen rood, groen en blauw. Geen kleurblokken hier, maar een bonte optocht van keuken en onderhoudspersoneel, verpleegkundigen en kinesisten en andere personeelsleden die allemaal heel goed beseffen welk gevaarlijk spel de directie speelt.
i
Die directie wil 700 personeelsleden van schoonmaak en keukendiensten onder een nieuwe structuur onderbrengen, Synartes genoemd. De nieuwe structuur zou niet meer vallen onder Paritair Comité 330 voor ziekenhuizen en gezondheidsdiensten, maar onder PC 121 voor schoonmaak en ontsmettingsdienten. De personeelsleden zouden daardoor fors inleveren en alle verworvenheden van de non-profitakkoorden verliezen.
i
"In de raad van bestuur van de nieuwe structuur worden de postjes bezet door de huidige directie. Terwijl het personeel inlevert, zal zij de winsten wel opstrijken." Aldus enkele verpleegsters uit het Palfijnziekenhuis. Ze verwachten dat weldra andere personeelscategorieën zullen volgen. "Toch zijn er nog veel collega's die het gevaar niet zien aankomen", vertellen ze. "Bij de administratie heeft de directie gesteld dat de patiënten zich toch moeten kunnen inschrijven, en heel wat personeelsleden zijn erin gelopen. Alsof ze niet rechtstreeks bij de dokter zouden kunnen." "Als kinesist lijkt het wel alsof ik bandwerk moet verrichten", vertelt ons een werknemer van het Middelheim. Een collega in Stuyvenberg vertelt een soortgelijk verhaal. “Tijd om personeelsleden te aanhoren tijdens het werk, heb ik niet”, vertelt die. Heel wat kinesisten werken deeltijds en zijn verplicht nog zelfstandig hun inkomen aan te vullen. Bij de verplegers horen we vergelijkbare verhalen. Twee verpleegsters die op een hele gang moeten passen. "Het verwondert me dat daar nog nooit iets gebeurd is", vertelt een verpleegster van het Middelheim ons. Een van haar collega's uit Stuyvenberg beweert dat het daar nog erger is.
i
Het is woensdagochtend. Een brouwer vraagt zich af wat er gebeurt, terwijl hij wat vaten laadt en het kelderluik dichtlegt. "Weeral staking", vraagt hij. "Van de ziekenhuizen", antwoordt iemand hem, "... en gelijk dat ze hebben!" "Bij ons is er geen tijd om te staken”, zegt de brouwer. Waarop een derde hem opnieuw van antwoord dient: "geen handschoenen, geen veiligheidsschoenen en overhellen in plaats van te bukken: het is eraan te zien dat er bij jullie niet gestaakt wordt. Wees blij als je op je 55 ste nog een rug zal hebben, zoniet zal je bij die stakers moeten aankloppen." De solidariteit vind je niet enkel bij omstaanders. Hier en daar wat verloren tussen de betogers merken we een delegatie van de Algemene Centrale van het ABVV, enkele bekenden van CAP en BSV, een fietskar van de PvdA van waaruit onder andere dr. Van Duppen koekjes uitdeelt en uiteraard wat LSP-militanten die een pamflet uitdelen, reacties sprokkelen en hun krant verdelen. "Ik vrees dat we ze nog nodig zullen hebben", vertelt een delegee ons die alle pankartes en vlaggen aan het einde opnieuw inzamelt.
i
Fotoreportages vind je op:
wittewoede.be
Indymedia 1 en Indymedia 2
website LSP
i
Videoverslag van de LBC:
actie ZNA op 5 november 2008
i
bijkomende artikels:
artikel BBTK Social Profit: Strijd loont!
De Morgen (4 november): ZNA kampt met liquiditeitsprobleem
Het Nieuwsblad (5 november): ZNA kampt met een (tijdelijk) geldgebrek
De Standaard (5 november): Vakbonden en directie ZNA-ziekenhuizen rond de tafel

maandag 3 november 2008

SOS Syndicale Vrijheden: oproep ABVV Agfa Gevaert en ABVV Total Antwerpen

Deurwaarders, ontslaan van delegees...

Al jaren kennen we deze problematiek.

En telkens worden er solidariteitsacties in elkaar gestoken.

En telkens worden er oproepen verspreid om de getroffen kameraden te steunen.

Ook de afgelopen week was dit thema weer brandend actueel.

We hebben allemaal gehoord van Beaulieu, Carrefour, de rechtszaak van de kameraden van het Rode Kruis om er maar enkele op te noemen.

De ondertekende delegaties eisen dan ook dat er dringend werk wordt gemaakt van deze problematiek over de grenzen van de centrales heen.

Vandaag zijn zij het en morgen wij.

Het hart van de vakbond zijn de militanten die zich dag in dag uit inzetten voor andere. Laat hen dan ook niet in de kou staan wanneer zij problemen hebben en zorg ervoor dat ze hun kameraden kunnen blijven verdedigen.
i

VOOR MEER INFO:

speciale website over het thema door ABVV Total Raffinaderij Antwerpen: blog syndicale vrijheden

Oproep syndicale delegaties ABVV Agfa Gevaert en ABVV Total Raffinaderij Antwerpen in PDF
Deze oproep die ondertussen door tientallen andere delegaties is ondertekend, kan je nog altijd ondertekenen via syndicalevrijheden@gmail.com of rudidom@gmail.com

Artikel op website voor syndicalisten ter ondersteuning van de oproep

FAX: staking in ASZ

Vanaf vandaag gaat er een staking door in de drie campussen van het Algemeen Stedelijk Ziekenhuis (ASZ) in Aalst, Wetteren en Geraardsbergen. Het sociaal conflict draait voornamelijk om het toekomstig gebrek aan centen.
i
Het personeel protsteert tegen het verbreken van de belofte door de directie in verband met vaste benoemingen. Zo een 350 personeelsleden waren geslaagd voor een examen dat uitzicht gaf op een vaste benoeming. Verlede jaar beloofde de directie dit uit te voeren maar nu heeft ze echter beslist om over te gaan tot het benoemen van slechts 42 van de 350 werknemers...
i
Reden van deze beslissing is de erbarmelijke staat van de pensioenkas die door het ASZ zelf beheerd wordt.

donderdag 30 oktober 2008

Betoging ZNA woensdag 5 november

Zoals reeds vermeld in het vorige artikel gaat er vanaf dinsdagavond een 24 urenstaking door in het ZNA (ZiekehuisNetwerk Antwerpen) De redenen waarom vind je terug in vorige artikels en links op deze blog. Maar er wordt ook een betoging georganiseerd, een zogenaamde 'poets-en kookparade'. Zowel LBC als BBTK roepen militanten van andere ziekenhuizen op hun solidariteit met de ZNA-werknemers te komen betuigen op deze betoging.

De concrete afspraak voor de betoging:
woensdag 5 november om 10u
vertrek: Groenplaats
eindpunt: ZNA St.-Elisabeth

vrijdag 24 oktober 2008

Personeel ZNA op kookpunt: pamflet gemeenschappelijk vakbondsfront

In een vorig artikel verwezen we al naar de problemen in het ZiekenhuisNetwerk Antwerpen (ZNA). Nu heeft de situatie het kookpunt bereikt...
i
pamflet van het gemeenschappelijk vakbondsfront: LBC-NVK, ACV openbare diensten, ABVV, ACOD-LRB en ACLVB
i
ACTIEDAG woensdag 5 november: ZNA-personeel verdient RESPECT
i
RESPECT ook voor het huidige ZNA onderhoud en keukenpersoneel
RESPECT voor de kwaliteit die deze mensen al JAREN afleveren
RESPECT ook voor de mensen met het laagste salaris
RESPECT voor sociaal overleg VOOR er beslissingen vallen
RESPECT voor gemaakte afspraken en akkoorden
i
Donderdagmiddag 23 oktober: het ZNA management slaat onze uitgestoken hand in de wind. Ondanks positieve voorstellen van de vakbonden kiezen sommige managers voor sociale dumping en dreigementen naar eigen personeel. Synartes, de onderaanneming van Mimi Lamote zal schoonmaaksters en keukenpersoneel tewerkstellen als paria’s binnen ons bedrijf. Voor hen geen maaltijdcheques, geen hospitalisatieregeling, geen eindeloopbaanregeling, slechts 20 dagen vakantie… zonder enige sociale bescherming. Op de werkvloer dreigt er chaos en demotivering.
i
Lamote dreigt ook met uitbesteding: wie zijn de volgende slachtoffers? De kinesisten, de technische diensten, de administratie? Nepargumenten als hoge werklast voor verpleegkundigen, slechte werksfeer of te lage kwaliteit worden opnieuw van onder het stof gehaald. Synartes is echter de allernieuwste besparingstruc uit Lamotes hoge hoed.
i
Wij willen kwaliteit voor onze patiënten: propere afdelingen gepoetst door ZNA-personeel en lekker eten gekookt door ZNA-koks. Wij willen een gezond ZNA met fiere ZNA-personeelsleden. Dus handen af, zeker van onze collega’s met het laagste inkomen.
Wie denkt u trouwens die er gaat lopen met die vette financiële bonus op het einde van het jaar? Over ethisch management gesproken, Mevrouw Lamote !?
i
ZNA-personeel laat zich niet afdreigen, samen zijn we sterk.
Wil jij ook meer respect voor jezelf en al je collega’s?
Wil jij een halt toeroepen aan graaimanagers binnen ZNA?
Zwicht ook jij niet voor dreigementen? Wij verwachten ALLE solidaire ZNA'ers voor een
i
Optocht op woensdag 5 november om 10u Groenplaats Antwerpen
Breng poetsmateriaal mee : GROTE KUIS IN ZNA, GRAAIMANAGERS BUITEN !
Breng kookgerei mee : WIJ LUSTEN GEEN PAP VAN SYNARTES !
De vakbonden roepen een 24-urenstaking uit vanaf dinsdagavond 4/11.
i
Meer artikels:

Actie 'Stop the killings' 10 december