Opgelet: dit artikel is geschreven door een nachtverpleger. De mogelijke lage bloedsuikerspiegel is verantwoordelijk voor eventuele satirische tot sarcastische oprispingen!Zondags politiek vermaak op de Zevende Dag...
Gisteren ging tijdens het gekende VRT-programma ‘de 7de dag’naar aanleiding van de Belgische première van Sicko een debat over de gezondheidszorg in België door. Milde en harde neoliberalen van dienst waren: Vlaams minister van welzijn Vanackere (CD&V), de donkerblauwe grote muil der lage landen Jean-Marie Dedecker en Mieke Vogels van Groen!.
Het was opvallend waarin deze twee heren en dame het over eens waren: er moet bespaard worden in de gezondheidszorg… uiteraard om ze leefbaar te houden. Mieke Vogels deed zelfs haar beklag dat men hier al 10 jaar over praat maar er in de praktijk niets gebeurt. Misschien is de splitsing van de gezondheidszorg reeds een feit in Antwerpen maar de rest van België mocht ten volle genieten van de besparingsmaatregelen van Minister Demotte en co. In de grond zijn alle traditionele partijen het eens: met fluwelen handschoenen het chirurgisch mes zetten in de gezondheidszorg terwijl de duurverdiende centjes van de belastingbetaler langs de staat overvloedig vloeien richting werkgevers en multinationals om hun spaarpotten met megawinsten nog verder vet te mesten. Hakbijlpolitiek wordt meestal niet in dank afgenomen door de kiezer in dit door snel na elkaar volgende verkiezingen geteisterde land... Vandaar dat men in Belgie liever salamipolitiek lust of pittige sociaaldemocratische Chorizo voor de fijnproevers.
Groene Mieke pleitte precies liever voor 1 neoliberale vogel in de hand dan 2 sociale in de lucht…Voor deze 2 laatste mocht het kiwimodel opdraven én de waarschuwing voor een gezondheidszorg in 2 snelheden. Dat het Kiwimodel economisch gezien in de Belgische context kant noch wal raakt (zie vorige teksten op deze blog)…dat vergeven we mevrouw Fruit, sorry: Vogels. Dat kiwi-gedoe begint me al parten te spelen... Diegenen die echter van het kiwimodel hun vlaggenschip maken, zouden beter moeten weten. Bij deze partij doet het Kapitaal van Marx (netjes naast een reeks vergeelde nummers van het parochieblad) in de bibliotheekkast kennelijk enkel nog dienst als ornament… om tijdens de koffieklets aan bezoekers te tonen. De keer dat het eens aangeraden is om de oude Karl er eens op na te lezen, doet men het juist niet. Rare jongens, die Van Duppvda’ers…
Uiteraard deed Jean-Marie wat van hem gevraagd werd… Hij begint meer en meer te gelijken op een dansende beer uit de Balkan die op vraag van het publiek zijn gekende kunstjes toont. Splits de gezondheidszorg met een pirouette, laat de privé-sector het gat vullen wat de staat niet kan aanbieden met een sprongetje en last but not least een lekkere anekdote over de schabouwelijke leugen van de Cubaanse gezondheidszorg met een buiging. De blauwe ongelikte beer heeft gesproken: meer moet da ni zijn!
Wat de heer Vanackere betreft: die speelde gewoon zijn rolletje als ik-wil-het-wel-zeggen-maar-ik-ga-me-CD&V-gewijs-van-de-domme-houden. Het excuus van de formatiegesprekken kwam handig uit toen de vraag van de splitsing van de gezondheidszorg op tafel werd gelegd. Om er zich enigszins uit te wringen lanceerde hij de term ‘responsabilisering’. Zeg dus niet ‘splitsen’ maar ‘responsabiliseren’. En ik heb altijd gedacht dat dat in de praktijk ‘besparen’ betekende. Toch dus nog iets bijgeleerd die dag.
Dit debat verschilde met het voorgaande gesprek met LBC-woordvoerder Mark Selleslach zoals dag en nacht. Bij Mark geen straffe dedeckeriaanse oneliners of traditioneel rond-de-potgedraai: gewoon een eerlijk en duidelijk gesprek over de huidige toestand. Moeder: waarom zijn er nog politiekers?
